Δημόσια απάντηση στους Τριάκοντα (30), στο Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο Ανατολικής Μάνης: Παρακαλούμε μη συγχέετε τους Θεσμούς

«Οι Μανιάτες εκφράστηκαν παράνομα αλλά και αντικανονικά, θέλοντας να προτείνουν θεσμικά τον αρεστό τους νέο Μητροπολίτη, απευθυνόμενοι στο Δήμο και το Δημοτικό Συμβούλιο Μάνης και όχι στη Μητρόπολη Μάνης… Η εν γνώσει σιωπή των εμπλεκομένων Κληρικών ισοδυναμεί με την ανοχή και η ανοχή με την ενοχή!»

ΜΑΝΗ. O Aρχιμανδρίτης Ιλαρίων Σιώκος, προσωρινός εφημέριος και εντεταλμένος Ιεροκήρυκας της Ιερής Μητρόπολης Μάνης, τέως τακτικός Ιεροκήρυκας 3 Μητροπόλεων παρεμβαίνει στο θέμα της λαΙκής έκφρασης για την εκλογή Μητροπολίτη Μάνης. Η παρέμβαση έχει ως εξής:

Καλαμάτα, 19-01-2018
« Οι επιλεγόμενοι ως «Τριάντα (30) Πολίτες», οι οποίοι απέστειλαν και δημοσίευσαν «απερισκέπτως», για μας και όχι «μετά λόγου γνώσεως», όπως αναφέρουν, τη σχετική επιστολή τους προς τον Αξιότιμο Δήμαρχο και τα Αξιότιμα επίσης Μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ανατολικής Μάνης, όπως επίσης και ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ανατολικής Μάνης, το οποίο προέβη στην επίμαχη αντικανονική και παράνομη Δημοτική Συνεδρίαση της 21ης Νοεμβρίου 2017, θα πρέπει να έχουν υπόψει τους τα εξής:

1. Ομιλούντες περί «θεσμών», θα πρέπει σαφώς να γνωρίζουν ότι υπάρχει πολιτική και πολιτειακή, υπάρχει, όμως και θρησκευτική και εκκλησιαστική θεσμική οργάνωση ενός λαού, ασύγχυτα και διακριτικά μεταξύ τους, υπάρχει, δηλαδή, πολιτικός δήμος, υπάρχει και εκκλησιαστικός δήμος. Και ο μεν οργανωμένος θεσμικά πολιτικός δήμος καλείται εν προκειμένω «Δήμος Ανατολικής Μάνης», ο δε οργανωμένος επίσης θεσμικά εκκλησιαστικός δήμος, καλείται εν προκειμένω «Ιερά Μητρόπολις Μάνης». Άλλο, λοιπόν, «Δήμος Μάνης» και άλλο «Μητρόπολη Μάνης».

Και οι δύο αυτοί θεσμοί έχουν κοινό σώμα μελών, που σημαίνει ότι όσοι ανήκουν πολιτικά στο Δήμο Μάνης, ως δημότες ή πολίτες, ανήκουν παράλληλα και εκκλησιαστικά και στη Μητρόπολη Μάνης, αλλά υπό εντελώς διαφορετική ιδιότητα, ως ορθόδοξοι χριστιανοί. Άλλη η ιδιότητα του δημότου ή του πολίτου και άλλη η ιδιότητα του ορθοδόξου χριστιανού. Άλλη η πολιτική οργάνωση ενός λαού και άλλη η εκκλησιαστική του οργάνωση. Άλλο το πολιτικό και άλλο το θρησκευτικό σύνολο. Άλλο Πολιτεία και άλλο Εκκλησία. Πρόκειται, λοιπόν, για δύο συλλήβδην διαφορετικούς θεσμούς, με διακριτούς και σεβαστούς ρόλους, καθήκοντα και αρμοδιότητες, το κοινό σώμα μελών των οποίων ουδέποτε συνεπάγεται σύγχυση των θεσμικών ρόλων και των αρμοδιοτήτων των δύο θεσμών.

Αυτό, δηλαδή, το κοινό σώμα μελών δε δίνει το δικαίωμα στο Δήμο Μάνης να παρεμβαίνει στα εσωτερικά διοικητικά ζητήματα της Μητροπόλεως Μάνης, ούτε και αντιστρόφως, δίνει το δικαίωμα στη Μητρόπολη Μάνης να παρεμβαίνει στα εσωτερικά διοικητικά θέματα του Δήμου Μάνης. Ο Δήμος Μάνης έχει το νόμιμο δικαίωμα να εκφράζει θεσμικώς τους Μανιάτες μόνο ως πολιτικό σύνολο, ως δημότες ή πολίτες και μόνο για ανάλογα πολιτικά και δημοτικά ζητήματα. Και η Μητρόπολη Μάνης έχει το νόμιμο δικαίωμα να εκφράζει τους Μανιάτες επίσης θεσμικώς μόνο ως θρησκευτικό και εκκλησιαστικό σύνολο, ως ορθοδόξους χριστιανούς και μόνο για ανάλογα θρησκευτικά και εκκλησιαστικά θέματα. Συνεπώς, το Δημοτικό Συμβούλιο Μάνης δεν έχει το νόμιμο δικαίωμα να συνεδριάζει για εσωτερικά θρησκευτικά και εκκλησιαστικά ζητήματα, ούτε και το Μητροπολιτικό Συμβούλιο Μάνης για εσωτερικά πολιτικά και δημοτικά θέματα.

Αν, λοιπόν, οι Μανιάτες θέλουν να εκφρασθούν για εκκλησιαστικά ζητήματα, ως μέλη του εκκλησιαστικού δήμου και ως ορθόδοξοι χριστιανοί και να προτείνουν υποψηφίους Μητροπολίτες θα πρέπει να εκφρασθούν μόνο διαμέσου του νομίμου αρμοδίου θεσμού, που εν προκειμένω είναι η Μητρόπολη και το Μητροπολιτικό Συμβούλιο Μάνης και όχι ασφαλώς ο Δήμος και το Δημοτικό Συμβούλιο Μάνης.

Σύμφωνα με το νόμο, το Μητροπολιτικό Συμβούλιο δεν ασχολείται το ίδιο άμεσα με την πρόταση υποψηφίων Μητροπολιτών αλλά εξουσιοδοτεί γι’ αυτό έμμεσα και εξολοκλήρου τον Πρόεδρό του, τον οικείο Μητροπολίτη, ως αποκλειστικά αρμόδιο και υπεύθυνο για το θέμα αυτό, όπως και για άλλα θέματα, όπως π.χ. η επιλογή των διοριζομένων Διακόνων, Εφημερίων και Ιεροκηρύκων, για το πρόσωπο, δηλαδή, που πρόκειται να διορισθεί (Εν τοιαύτη περιπτώσει, το ίδιο ασχολείται μόνο με τη μισθολογική κατάταξη και όχι με την επιλογή των προσώπων, για την οποία είναι κατά νόμον υπεύθυνος μόνο ο οικείος Μητροπολίτης).

Αυτό σημαίνει ότι οι Μανιάτες για να προτείνουν υποψηφίους Μητροπολίτες θα πρέπει να απευθυνθούν θεσμικώς στη Μητρόπολη και το Μητροπολιτικό Συμβούλιο Μάνης και αυτό στον Πρόεδρό του Μητροπολίτη Μάνης, ο οποίος θα λάβει υπόψει του τις προτάσεις του ποιμνίου του και θα αποφασίσει για τα περαιτέρω, αν θα προωθήσει τους προτεινομένους αυτούς υπό του λαού προς εγγραφή στον Κατάλογο των Εκλογίμων Επισκόπων. Όλα αυτά γίνονται όσο είναι εν ενεργεία ο οικείος Μητροπολίτης και πριν ακόμη αρχίσει η διαδικασία για τη διαδοχή του. Εννοείται ότι όσοι τελικά προτείνονται από τον οικείο Μητροπολίτη για εγγραφή στον Κατάλογο των Εκλογίμων θεωρείται ότι εκφράζουν και τη λαϊκή βούληση, δεδομένου ότι ο Μητροπολίτης εκφράζει το ποίμνιό του θεσμικώς για τα θέματα αυτά και με πλήρη εξουσιοδότηση του Μητροπολιτικού Συμβουλίου σύμφωνα με το νόμο. Εννοείται, επίσης, ότι οι προς εγγραφή υπό του οικείου Μητροπολίτου προτεινόμενοι προτείνονται όχι μόνο για τη δική του διαδοχή στη δική του Μητρόπολη αλλά και γενικώτερα για κάθε διαδοχή σε κάθε Μητρόπολη της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η επιλογή και η πρόταση των υποψηφίων γίνεται μόνον υπό του οικείου Μητροπολίτου ως Προέδρου του Μητροπολιτικού Συμβουλίου (το οποίο εκ του νόμου τον εξουσιοδοτεί ως αποκλειστικά υπεύθυνο για την επιλογή και την πρόταση των προτεινομένων προσώπων) και απευθύνεται προς το Συνοδικό Συμβούλιο ή την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία εν τέλει θα αποφασίσει με μυστική ψηφοφορία περί της εγγραφής ή μη των προταθέντων, τηρουμένης της όλης προβλεπομένης υπό του νόμου διαδικασίας.

Ουδέποτε είναι κατά νόμον αρμόδιο να προτείνει υποψηφίους Μητροπολίτες προς το Συνοδικό Συμβούλιο ή την Ιερά Σύνοδο ο Πολιτικός Δήμος, το Δημοτικό Συμβούλιο και ο Δήμαρχος αλλά μόνο ο Εκκλησιαστικός Δήμος, η Μητρόπολη και το Μητροπολιτικό Συμβούλιο και αυτό διαμέσου του οικείου Μητροπολίτου και πάντοτε στα πλαίσια της προβλεπόμενης από το νόμο διαδικασίας εγγραφής στον Κατάλογο των Εκλογίμων.

Στη συγκεκριμένη, λοιπόν, περίπτωση, οι Μανιάτες εκφράστηκαν παράνομα αλλά και αντικανονικά, θέλοντας να προτείνουν θεσμικά τον αρεστό τους νέο Μητροπολίτη, απευθυνόμενοι στο Δήμο και το Δημοτικό Συμβούλιο Μάνης και όχι στη Μητρόπολη Μάνης, δηλαδή, σε αναρμόδιο για τα εσωτερικά αυτά εκκλησιαστικά ζητήματα θεσμό και ενώ ήδη είχαν προταθεί από τη Μητρόπολη Μάνης, διαμέσου του μακαριστού Μητροπολίτου Μάνης κυρού Χρυσοστόμου, τρία πρόσωπα και όχι ένα πρόσωπο, τα οποία και εγγράφηκαν τελικά και νομοκανονικά υπό της Ιεράς Συνόδου στον Κατάλογο των Εκλογίμων. Εδώ έχουμε ξεκάθαρη παρανομία και αντικανονικότητα (Σαν, δηλαδή, να απευθύνεται κανείς στο Υπουργείο Εξωτερικών για θέματα που αφορούν καθαρά το Υπουργείο Εσωτερικών).

Κάθε, λοιπόν, θεσμός, έχει συγκεκριμένες και προδιαγεγραμμένες υπό του νόμου αρμοδιότητες και καθορισμένα νόμιμα θεσμικά πλαίσια λειτουργίας. Υπάρχουν σαφώς και θέματα κοινά για τα οποία ευρίσκονται συναρμόδιοι δύο ή περισσότεροι θεσμοί αλλά στα θέματα αυτά ουδέποτε συμπεριλαμβάνονται εσωτερικά διοικητικά ζητήματα κάθε θεσμού, όπως είναι κατεξοχήν οι αρχαιρεσίες, καθαρά εσωτερικό και δομικό ζήτημα του κάθε θεσμού και σε καμία περίπτωση θέμα κοινού διαθεσμικού ενδιαφέροντος. Θέμα κοινού ενδιαφέροντος στο οποίο εμπλέκονται ως συναρμόδιοι θεσμοί ο Δήμος και η Μητρόπολη είναι, επί παραδείγματι, η περιφορά του Επιταφίου στις οδούς της πόλεως ή η επίσημη υποδοχή του νέου Μητροπολίτου αλλά σε καμία, επαναλαμβάνουμε και τονίζουμε, περίπτωση, η εκλογή του νέου Μητροπολίτου. Σαφώς εκφράζεται θεσμικώς και ο λαός της Μητροπόλεως προς τη Σύνοδο για την εκλογή νέου Μητροπολίτου αλλά μόνο ως εκκλησιαστικός και όχι ως πολιτικός δήμος, μόνο, δηλαδή, διαμέσου του νομίμου αρμοδίου θεσμού, που εν προκειμένω είναι η Μητρόπολη και το Μητροπολιτικό Συμβούλιο και όχι ο Δήμος και το Δημοτικό Συμβούλιο και κατά τη νόμιμη διαδικασία εγγραφής στον Κατάλογο των Εκλογίμων που προαναφέρθηκε.

Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ανατολικής Μάνης σαφώς κρίνεται κατά νόμους και θεσμούς ένοχο για κατάχρηση εξουσίας, σύγχυση θεσμικών ρόλων ή αρμοδιοτήτων των θεσμών, υπέρβαση και παράβαση των καθηκόντων του και παρέμβαση στα εσωτερικά άλλου θεσμού και μάλιστα εκκλησιαστικού και ως εκ τούτου για απαράδεκτη «καισαροπαπική» συμπεριφορά. Δέον στο εξής να περιορίζεται στα νόμιμα θεσμικά του όρια και καθήκοντα.

2. Θα πρέπει, επίσης, να γνωρίζουν ότι οι διοικητικοί Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας (όσοι, εννοείται, δεν προσκρούουν στο Σύνταγμα και τους Νόμους της Προεδρευομένης Ελληνικής Δημοκρατίας) αναγνωρίζονται και περιβάλλονται με ισχύ νόμου από το Ελληνικό Σύνταγμα και αποτελούν Νόμους του Ελληνικού Κράτους, σχετικούς με τη Διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος. Αποτελούν, δηλαδή, τον πυρήνα του Καταστατικού Χάρτου Διοικήσεως της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Οι Κανόνες, λοιπόν, που απαγορεύουν τη θεσμική παρέμβαση των κοσμικών αρχόντων ή της πολιτειακής αρχής και εξουσίας στις Επισκοπικές Αρχαιρεσίες όχι μόνο δεν προσκρούουν στους Νόμους της Προεδρευομένης Ελληνικής Δημοκρατίας αλλά συμφωνούν απολύτως με αυτούς και με τους προβλεπόμενους διακριτούς ρόλους των θεσμών. Πρόκειται για τον Λ΄ (30ο) των Αγίων Αποστόλων και τον Γ΄ (3ο) της Ζ΄ (7ης) Οικουμενικής Συνόδου.

Συνεπώς, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ανατολικής Μάνης κρίνεται επίσης ένοχο και παράνομο, επειδή παρέβη με απροκάλυπτο και περισσό θράσος τις νομοκανονικές αυτές διατάξεις του Καταστατικού Χάρτου του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) της Εκκλησίας της Ελλάδος, οι οποίες σαφώς αποτελούν Νόμους του Ελληνικού Κράτους σχετικούς με την Εκκλησιαστική Διοίκηση. Παρέβη, δηλαδή, εν ισχύϊ Κρατικούς Εκκλησιαστικούς Νόμους.

Τέλος, καλούμε και παρακαλούμε δημόσια, τόσο τους αγαπητούς «Τριάντα (30) Πολίτες», όσο και τον Αξιότιμο Δήμαρχο και τα Αξιότιμα επίσης Μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ανατολικής Μάνης, να ρίξουν μια ματιά στις σελίδες 32 και 324-325 του Πηδαλίου του Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου (Εκδόσεις Βασ. Ρηγοπούλου), για να δουν τι αυστηρότατες ποινές προβλέπονται από τους παραπάνω Κανόνες για τους ενεχομένους Κληρικούς και τους μεσιτεύοντες και προτείνοντες αυτούς Κοσμικούς Άρχοντες (καθαίρεση και αφορισμός μαζί για τους ενεχομένους Κληρικούς αλλά και για τους Επισκόπους και όλους τους άλλους Κληρικούς που συγκοινωνούν μαζί τους και αφορισμός και αναθεματισμός για τους μεσολαβήσαντες Κοσμικούς Άρχοντες). Ευνόητον, ότι και η εν γνώσει σιωπή των εμπλεκομένων Κληρικών ισοδυναμεί με την ανοχή και η ανοχή με την ενοχή».