Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου

Κάθισα λοιπόν και εγώ, να «απολαύσω» στη Βουλή την συζήτηση για το Κοινωνικό Μέρισμα που εξήγγειλε η Κυβέρνηση. Ένα θέμα κατεξοχήν συναινετικό, αφού όλοι οι Έλληνες ωφελούνται και ιδιαίτερα οι ποιο φτωχοί. Περίμενα σύνθεση και ομοφωνία των πολιτικών κομμάτων. Αντί όμως αυτής, «είδα» να ψηφίζουν όλοι την σχετική διάταξη, αφού όμως πρώτα είχαν γκρινιάξει υπερβολικά στη Κυβέρνηση για «τα πάντα όλα». Για παράδειγμα ενοχοποιούσαν την Κυβέρνηση, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα, για τα θύματα της καταστροφής στη Μάνδρα Αττικής. Ποιοι; Αυτοί που κατέστρεψαν εδώ και σαράντα χρόνια, την Μάνδρα, την Αττική και όλη την Ελλάδα για λίγους ψήφους, χωρίς καθόλου ντροπή.

Αυτό όμως που μου έκανε τρομερή εντύπωση, διαπίστωσα μετά και σε πολλούς άλλους τηλεθεατές, ήταν το ύφος, η εικόνα και η εκφορά του λόγου από τον αρχηγό της ΝΔ κύριο Κυριάκο Μητσοτάκη. Η εντύπωση που μου έδωσε ήταν πρώτον, πως είναι πολύ βιαστικός και αγχωμένος να μας κυβερνήσει, σαν κάτι να τον κυνηγάει. Και δεύτερο, πολύ κακία ρε παιδί μου και μίσος που κρύβει μέσα του, είχε η ομιλία του. Γυάλιζε το μάτι του, το «τσακίρικο». Την επόμενη φορά στην Τηλεόραση, προσέξτε τον. Θα με καταλάβετε. Σκέπτομαι πως αν του δοθεί ποτέ η δυνατότητα να κυβερνήσει, τι έχουμε να τραβήξουμε.

Από την άλλη ο Τσίπρας, ψύχραιμος και μεθοδικός, είπε απλά. Κύριοι, αυτά περισσέψανε, μοιράστε τα εσείς που έχετε περισσότερη ανάγκη. Για να πιστέψετε, είπε, πως εμείς είμαστε μια Αριστερή κυβέρνηση που επιδιώκει από την φύση της τον δίκαιο επιμερισμό των βαρών αλλά κυρίως … των περισσευμάτων. Και σε όποιον αρέσει… Λέτε για αυτό το λόγο να σκύλιασε ο Κούλης; Η μήπως για το γεγονός ότι στην Ελλάδα κυβερνά η Αριστερά η οποία καλείται για άλλη μια φορά να σώσει την πατρίδα και την παρτίδα;

Όσο το σκέπτομαι, διαπιστώνω ότι πράγματι η Κυβέρνηση της Αριστεράς, παρέλαβε μια Ελλάδα κατεστραμμένη και μετά τα αρχικά πισωγυρίσματα μας βγάζει από την κρίση, μας ξανακάνει ισχυρούς στην περιοχή, παίρνοντας τα εύσχημα από τους δανειστές, με την κοινωνία όμως όρθια. Αυτό το, «με την κοινωνία όρθια», χρειάζεται λίγο να το αναλύσω. Όχι ότι τα πράγματα πάνε θεαματικά καλά και εξέλειπαν τα βάσανα και οι καημοί των ανθρώπων. Αλλά να, κάτι με το Κοινωνικό Επίδομα Αλληλεγγύης, κάτι με την μείωση της ανεργίας, κάτι με την συγκράτηση των συντάξεων, κάτι με τις επιστροφές παρακρατηθέντων, κάτι με τις απαλλαγές αναξιοπαθούντων, κάτι με το Κοινωνικό Μέρισμα για όλους, κάτι με το ένα με το άλλο, ανάσανε λίγο ο κόσμος. Ιδιαίτερα αυτός που το 2014 πήγαινε στα σκουπίδια για το καθημερινό φαγητό του. Σταματήσαμε να βλέπουμε ανθρώπους στους σκουπιδοτενεκέδες. Διότι αν υπήρχαν, φτωχοί δηλαδή στους σκουπιδοτενεκέδες όπως το 2014, να είστε σίγουροι πως αυτά εδώ τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, θα μας τους έδειχναν καθημερινά, σκόπιμα και επίμονα.

Κάτι είναι και αυτό. Έτσι δεν είναι; Για τα υπόλοιπα εσείς ξέρετε καλλίτερα.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr