Ο,τι βρέξει ας κατεβάσει

Γράφει η Ποτούλα Πασχαλίδη

-Γεια σας καλόπαιδα. Ήρθα. Με καλέσατε και ήρθα. Εγώ είμαι η καταστροφή. Εσείς ποιοι είσαστε. Για να συστηθούμε για να ξέρω με ποιούς έχω να κάνω.

-Εγώ είναι η φωτιά που αγαπάω τα Καλοκαίρια να καίω τα δάση. Και τα δάση στην Ελλάδα καίγονται υπέροχα. Τις γειτονικές χώρες δεν τις προτιμάω αλλά τώρα κουβέντα θα ανοίξουμε;

-Άσε ρε φωτιά να μιλήσει και κανένας άλλος. Πάντα μπαίνεις μπροστά και όποιον πάρει ο χάρος! Εγώ , φίλη μου καταστροφή, είμαι ο ξυλοκόπος. Και ξέρεις, έχω και άδεια για να κόβω ξύλα. Ναι. Και είμαι συνεπής. Η άδεια μου λέει πως μπορώ να κόψω 10 τόνους ξύλα . Μα και εγώ 10 τόνους κόβω. Με μια λεπτομέρεια. 10 τόνους την ημέρα. Πόσες μέρες; Ε, κουβέντα θα πιάσουμε; Άσε που έχω και κάποιους που χρεώνουν σε μένα και στην φωτιά τις πλημύρες. Αν, λένε , δεν καίγονταν τα δέντρα και δεν έκοβα και εγώ κάμποσα (δεν λέμε πόσα είπαμε), θα συγκρατούσαν οι ρίζες το νερό και δεν θα κατηφόριζε στα ρέματα και στις πλαγιές. Συκοφαντίες, πίστεψε με. Λένε πως αν έφτιαχνε το κράτος κάτι έργα που τα λένε αντιπλημμυρικά δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Δεν είμαι σίγουρος. Αλλά έτσι είναι τα κράτη, τάζουν και ύστερα ξεχνάνε λένε οι γκρινιάρηδες και οι ανάποδοι. Δεν μου αρέσουν.

-Θα τελειώσεις καμιά φορά; Θέλω να συστηθώ και εγώ. Εγώ είμαι καταπατητής και έχω και εγώ την ιστορία μου να σου διηγηθώ. Εκεί που λες, ευγενική μου κυρία καταστροφή, που έκανα την βόλτα μου πάνω στο βουνό, για να πάρω τον αέρα μου, νάσου βλέπω ένα οικόπεδο-ζάχαρη. Ευάερο, ευήλιο, άνετο και με ατέλειωτη θέα. Εδώ θα φτιάξω το τσαρδί μου, αποφάσισα και δεν περίμενα ούτε στιγμή. Εντάξει!! Ήταν ρέμα που κατέβαινε το νερό από το βουνό. Ε και; Ένα μπαζωματάκι και ας πάει το νερό από την άλλη μεριά. Τόσος τόπος περισσεύει τριγύρω. Πήρα εργάτες ξένους για ένα κομμάτι ψωμί και με υλικά χωρίς αποδείξεις (νύχτα τα κουβάλαγα και μου βγήκε η ψυχή ) νάτο έτοιμο το τσαρδί. Έλα τώρα που θα βγάλω άδεια, θα πληρώσω ΙΚΑ, Φ.Π.Α. και άλλες σαχλαμάρες. Εγώ δεν είμαι κανένας βλάκας να πετάω τα λεφτά μου στο δρόμο. Κάτι λαδωματάκια έπεσαν για να κάνουν τα στραβά μάτια κάποιοι και ‘every think o.k.’

-Άμα τέλειωσες να συστηθώ και εγώ. Εγώ αγαπητή μου, είμαι ο εργολάβος που έφτιαξα τον δρόμο πάνω στο ρέμα. Όχι, εγώ δεν είμαι παράνομος. Εγώ το έργο το πήρα νόμιμα σε δημοπρασία από την εξουσία. Νόμιμα ναι, αλλά δεν τα έκανα όλα …κατά γράμμα. Να μείνει κάτι παραπάνω. Έπρεπε να …φιλοδωρήσω μπόλικους από κάθε κατεύθυνση. Δώσε εδώ, δώσε εκεί, δώσε παραπέρα, έκανα και εγώ τα κουμάντα μου. Έκανα τα κουτσουρέματα μου για να βγω βρε αδερφέ. Άλλωστε σκέφτηκα <<τι τα χρειάζεται τα φρεάτια όλα, τα αποστραγγιστικά έργα και τόσες άλλες σαχλαμάρες ο δρόμος που φτιάχνω; Και η κοίτη του ρέματος 5 μέτρα μεγάλη είναι. Ένας σωλήνας 1-1.5 μέτρο την κάνει τη δουλειά. Δεν είμαστε για πολυτέλειες. Και τόσα χρόνια πόσο νερό πιά κατεβάζει αυτό το ρέμα. Ε! Μην γινόμαστε και σχολαστικοί! Έχουμε ένα όνομα στην κοινωνία. Βλέπεις καταστροφή εκείνους εκεί κάτω που περπατούν αδιάφοροι και δεν κοιτάζουν (τάχα) την παρέα μας; Είναι όλοι αυτοί που (άκουσον άκουσον) αν είχαν κάνει σωστά τη δουλειά τους και είχαν κάνει ελέγχους και καταγγελίες και άλλες τέτοιες βλακείες, εμείς τώρα εδώ δεν θα ήμασταν και δεν θα είχαμε λόγους να συνομιλούμε μαζί σου. Δεν είμαστε καλά! Εσύ τι γνώμη έχεις καταστροφή; Συμφωνείς;

-Φυσικά και συμφωνώ! Αν γινόταν φύλαξη στα δάση πως θα μπορούσες φωτιά να ανάψεις. Αν γινόταν έλεγχος στην υλοτομία ξυλοκόπε, θα έβρισκαν τα νερά ρίζες να ποτίσουν και δεν θα κατηφόριζαν. Αν γινόταν έλεγχος στην κατάσταση των ρεμάτων δεν θα έχτιζες καταπατητή. Αν οι αρμόδιοι έλεγχαν την κατασκευή του έργου σου, εργολάβε, εγώ δεν θα ήμουν τώρα εδώ. Και φυσικά αν οι κάτοικοι διατηρούσαν με την βοήθεια των αρχών τον τόπο τους καθαρό , αλίμονο σε μένα. Δεν θέλω ούτε να το σκέπτομαι. Τελικά νοιώθω τυχερή που σας γνώρισα και σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς. Εδώ τέλειωσε το έργο μου και φεύγω για άλλα μέρη. Υπάρχει πολύ ψωμί σε όλη την χώρα. Αλλά, πριν φύγω από εδώ θέλω να σας ρωτήσω κάτι που με βασανίζει όση ώρα μιλάμε. Πώς την λένε την υπέροχη και χρήσιμη σε εμένα ομάδα σας φίλοι;

-Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει! (Απάντησαν όλοι με ένα στόμα)!