Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου

Γνωρίζαμε όλοι, ειδικά εμείς που ανήκουμε στην εκπαιδευτική κοινότητα, ότι στις αρχές κάθε νέας σχολικής χρονιάς, ο Σύλλογος των δασκάλων ή καθηγητών, σε ειδική συνεδρίασή του καθόριζε, με βάση τις επιδόσεις των μαθητών της προηγούμενης χρονιάς, τον σημαιοφόρο και τους παραστάτες της Ελληνικής Σημαίας και έδινε τα Βραβεία. Ήταν μια πράξη απολύτως αποδεκτή από τους μαθητές, η οποία μάλιστα είχε ριζώσει στην συνείδηση του συνόλου της εκπαιδευτικής κοινότητας. Ήταν μια πράξη δικαιοσύνης για τους κοπιάζοντες μαθητές, ένα κίνητρο, μία ηθική ικανοποίηση.

Με πρόσφατη απόφασή του το Υπουργείο Παιδείας, ανέθεσε αυτή την τιμητική διάκριση, όχι στην υπεύθυνη αντικειμενική αξιολόγηση των δασκάλων ή καθηγητών αλλά στην θεά Τύχη. Μαθαίνοντας έτσι τους μαθητές πως η τύχη και όχι μόνο ο κόπος, είναι σημαντικός παράγοντας στη ζωή τους. Βεβαίως και η σημαία ανήκει σε όλους. Βεβαίως και την σημαία μπορούν να την φέρουν όλοι. Η τύχη όμως δεν μπορεί να είναι ποτέ καλός σύμβουλος για επιτεύγματα και διακρίσεις. Μια εσωτερική δημοκρατική διαδικασία μεταξύ των μαθητών για το θέμα, θα έστελνε ποιο ισχυρά μηνύματα. Και πάντως στα πλαίσια μίας, ανύπαρκτης και αμφισβητούμενης για εμένα ΙΣΟΤΗΤΑΣ, δεν ισοπεδώνεις υπαρκτές και αντικειμενικά δοσμένες αξίες της μαθησιακής διαδικασίας. Ούτε και για να αποφύγουμε την βάσανο να σηκώσουν την σημαία κάποιοι μετανάστες ή μαντίλες, γίνεται αυτό αποδεκτό εύκολα από την μαθητική κοινότητα και τον πολιτισμό που κουβαλάμε όλοι μέσα μας!

Θα επιθυμούσα πραγματικά, κάποιος που ενστερνίζεται αυτήν την ‘καινοτόμα εξέλιξη’, να μου παρουσιάσει τα επιχειρήματά του, το σκεπτικό του και εγώ αμέσως, χωρίς προκατάληψη, θα το αποδεχτώ. Εκπαιδευτικός είμαι άλλωστε . Θα επιθυμούσα επίσης να μάθω το περιεχόμενο της Εισηγητικής Έκθεσης του κυρίου Υπουργού Παιδείας και την αναγκαιότητα που επικαλείται, προκειμένου να εισάγει αυτήν την αλλαγή, σε καταξιωμένους στο χρόνο θεσμούς, αρχές και αξίες. Μήπως, δηλαδή, έχουν συμβεί ή συμβαίνουν τυχόν παρατράγουδα στα σχολεία;

Όπως και να έχει, για μένα, είναι ένα λάθος της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Από εκείνα τα μικρά λάθη χαμηλής πολιτικής, που γίνονται από μικρούς, από κεκτημένη ταχύτητα, από υπερβάλλοντα ζήλο, μη αναγκαία που όμως στοιχίζουν πολιτικά, πάρα μα πάρα πολύ. Ούτε και το γεγονός ότι στηρίζω και υποστηρίζω ΣΥΡΙΖΑ και Αλέξη Τσίπρα θα με κάνει να μην βλέπω τα όποια λάθη και να μην τα υπογραμμίζω. Έχω κατακτήσει πια την αυτονομία μου και όταν έχω κάτι να πω, θα το γράψω. Και δεν θα κάνω ποτέ το άσπρο μαύρο, όπως ο φίλος και πατριώτης μας Τάκης Θεοδωρικάκος, που μας λέει πως "Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι ο Πρόεδρος των … μηχανισμών, εκπροσωπεί μια νέα αντίληψη συμμετοχής των πολιτών στην πολιτική." Και επίσης ότι "Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο κατάλληλος άνθρωπος την κατάλληλη στιγμή για την Ελλάδα", μόνο και μόνο διότι αμείβεται αυτός ο ίδιος για αυτά που λέει, γνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι ισχύουν τα ακριβώς αντίθετα.
Έτσι είναι Κύριε Διευθυντά, αγαπητέ Ηλία.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr