Γράφει ο Βασίλης Βλαχάκος

Λίγο έξω από τον Βασαρά, στο εξωκλήσι του Αγίου Βασιλείου, ανακαινισμένο από τον αείμνηστο Ιωάννη Θεοδωρακόπουλο (1900-1981), μετά τον μέγα αρχιερατικό εσπερινό μετ' αρτοκλασίας, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μονεμβασίας και Σπάρετης κ.κ. Ευσταθίου και την εξαιρετική- αποκαλυπτική ομιλία από τον μαθητή του αειμνήστου και σοφό καθηγητή μου, αειθαλή Δημήτριο Κατσαφάνα, έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του αειμνήστου δασκάλου, έργο του γνωστού γλύπτη Β. Φαληρέα, και προσφορά της οικογένειας Στρατήγη, παρουσία πλήθους κόσμου που έσπευσε να τιμήσει τη μνήμη του μεγάλου Λάκωνα φιλοσόφου και ακαδημαϊκού.
Από την πλευρά μου τώρα εδώ, στο μέτρο του δυνατού, λίγοι στίχοι στον αείμνηστο ΙΩΑΝΝΗ Ν. ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ:

Του Μαλεβού σταυραετός
του Βασαρά διαμάντι και καμάρι
του Πλήθωνα φίλος κι αδελφός
γιος του Ταΰγετου θετός
η Σχολή του πνεύματος νταμάρι
της Ελλάδας ο όγδοος σοφός.
Της Φιλοσοφίας ο νεότερος ο γιος
δώρο Θεού το όνομά του
τη μάθηση αγάπησε σαν νιος
τη γνώση με τα σπουδάγματά του
της σοφίας κληροδότησε το βιος
από την έδρα με τα διδάγματά του.
Γαλούχησε σπουδάζουσες γενιές
στο «γίγνεσθαι», στο «πρέπον» και στο «δέον»
στο «ωφέλιμον», «αρεστόν» και «ηθικόν»
στης γης τις τέσσερες γωνιές
το πνεύμα το αρχαίον το σπουδαίον
διαχρονικόν και ελληνιικόν.
Εμβριθής ο σχολιασμός
στην πράξη με μέτρο κι αρμονία
χωρίς ερωτηματικά κι αναστολές
ο γλωσσικός του στοχασμός
φρόνημα αγαθό η ευδαιμονία
η φρόνηση χωρίς αναβολές.
Η «Διαλεκτική» συλλογισμός
κ’ «η Μεταφυσική του Είναι»
του Πλάτωνος διδακτική
αρχαίος ορθολογισμός
στο «κρίνεσαι» και «κρίνε»
η φιλοσοφία επιλεκτική.
Μελίρρυτος και γλαφυρός
εύανδρος στο λόγο του με ύφος
η γλωσσοπλασία του πολιτισμός
αληθινός και ισχυρός
η ελευθερία του με ξίφος
η εργογραφία του εμπλουτισμός.
Με τον Αριστοτέλη συντροφιά
τον Πλάτωνα και τον Πλωτίνο
σεργιάνισε με λογισμούς
σε κόσμους φωτεινούς
και έμεινε φάρος στον κορφιά
με το αρχαίο φως εκείνο
που διαφωτίζεται ο νους.