Οικογενειοκρατία; Τι να είναι άραγε;

Γράφει η Ποτούλα Πασχαλίδη

Μια μέρα, ο Μεγάλος Αρχηγός, μάζεψε τους ανθρώπους που αποτελούσαν την αυλή του για να τους ενημερώσει και να ζητήσει την βοήθεια τους σε ένα σημαντικό θέμα που είχε προκύψει.

-Λοιπόν, σύντροφοι (έτσι τους αποκαλούσε πάντα όταν είχε πρόβλημα), μαζευτήκαμε απόψε σε τούτη τη σκηνή, γιατί πρέπει να βρούμε τον πιο κατάλληλο για να διοικήσει τον Μεγάλο Οργανισμό, τρία τσαντίρια από εδώ, Βόρεια! Και επειδή είμαστε Δημοκρατικός Λαός, θα πρέπει να τον διαλέξουμε ανάλογα με τα προσόντα του.

Λοιπόν, έχω μιαν ιδέα και είμαι σίγουρος πως θα συμφωνήσετε μαζί μου. Σίγουρα σίγουρος!

Έσκυψε κάτω από το τραπέζι που βρισκότανε μπροστά του και εμφάνισε ένα μεγάλο μπεζ χαρτόκουτο. Οι αυλικοί κοιτούσαν με απορία και άχνα δεν έβγαζαν. Άραγε τι ήθελε να πει ο Μεγάλος Αρχηγός; Δεν έμειναν με την απορία για πολλή ώρα. Εκείνος έριξε το βλέμμα του τριγύρω και με ύφος ανακοίνωσε.

-Κάθε ένας από εσάς, που έχει να προτείνει έναν ικανό για την θέση του Διοικητή στον Μεγάλο Οργανισμό, πρώτα θα μας εκθέσει τα προσόντα του και μετά θα ρίξει έναν φάκελο με το όνομα του μέσα στο κουτί. Και στο τέλος, όταν θα έχουν εγκριθεί όλες οι προτάσεις και όλα τα ονόματα θα βρίσκονται στο χαρτόκουτο, θα κάνουμε κλήρωση και έτσι θα βγει ο καινούργιος Διοικητής. Άντε να ξεκινήσουμε με τον Παναγιώτη εκεί στη δεύτερη σειρά. Πες μας Παναγιώτη, έχεις κάποιον να προτείνεις;

-Εγώ Μεγάλε Αρχηγέ, τους συγγενείς μου όλους τους έχω τακτοποιήσει. Και την γκόμενα μου, και αυτή την τακτοποίησα. Το μόνο άτομο που θα μπορούσα να προτείνω, είναι ο πεθερός μου. Καλό ανθρωπάκι και με προσόντα.

-Για πες μας Παναγιώτη, τι προσόντα έχει ο πεθερός σου.

-Είναι άσσος στην πρέφα. Δεν του βγαίνει κανένας στο καφενείο που ξημεροβραδιάζεται. Φυσικά και στη δηλωτή και στην ξερή, διαπρέπει.

-Εντάξει. Προσοντούχος είναι ρίξε το όνομα του στην κάλπη. Ο επόμενος!

-Εδώ πίσω μεγάλε αρχηγέ. Εγώ ο Μήτσος από τα Σούρμενα.

-Ποιόν έχεις να προτείνεις Μήτσο από τα Σούρμενα;

-Εγώ δεν πρόλαβα να βολέψω, δηλαδή να διορίσω τον μπατζανάκη της κουμπάρας μου από τα Κάτω Σούρμενα. Και είναι ικανός και δραστήριος άνθρωπος. Και γραμματιζούμενος.

-Και πες μας Μήτσο, τι προσόντα έχει ο γραμματιζούμενος μπατζανάκης της κουμπάρας;
Έχει πτυχίο Ανθοκομίας από την Καλαμάτα και φτιάχνει μια ψαρόσουπα να γλύφεις τα δάχτυλα σου. Ενίοτε ψαρεύει και τα ψάρια για την ψαρόσουπα. Αμέ!

-Φυσικά και είναι προσοντούχος. Ρίξε το όνομα του στην κάλπη, δηλαδή στο χαρτόκουτο! Ο επόμενος.

-Εγώ Μεγάλε Αρχηγέ έχω κάποια να προτείνω, είπε μια όμορφη, καλοντυμένη κυρία, που κρατούσε στα χέρια της τον προϋπολογισμό του κράτους σε τσάντα Γκούτσι. Εγώ έχω να προτείνω την θεία –Καλλιοπίτσα. Πέθανε πρόσφατα ο θείος Τηλέμαχος και βαριέται στο σπίτι. Και έχει τα προσόντα για τον Οργανισμό.

-Για πες μας Ρουθ, τι ξέρει να κάνει η θεία –Καλλιοπίτσα.

-Κάνει κάτι γεμιστά, που σαν τα δοκιμάσει η Θεανώ, θα σκάσει από τη ζήλια της. Βάζει και κουκουνάρι μέσα.
Και τι άλλο ξέρει να κάνει;

-Μπακαλιάρο σκορδαλιά. Και τον φτιάχνει με την Κεφαλλονίτικη συνταγή. Βράζει τις πατάτες για την αλιάδα , μέσα στο ψαροζούμι.

-Ααα! Έχει τα προσόντα. Ρίξε μέσα το όνομα της, είπε και έδειξε το χαρτόκουτο. Εσύ Μάκη από την Λέσβο, η μήπως από τη Μυτιλήνη (πάντα τα μπερδεύω αυτά τα δυο νησιά), έχεις να προτείνεις κάποιον; ρώτησε ο Μεγάλος Αρχηγός και έδειξε έναν παχουλό ροδομάγουλο επίσημα ντυμένο με βερμούδα και κλαρωτό πουκάμισο.

-Όλο και κάτι έχω και εγώ. Είμαι βλέπεις και από μεγάλη οικογένεια. 22 πρώτα ξαδέρφια δεν είναι και λίγα. Βάλε και τις φαμελιές τους, γκόμενους και γκόμενες, μεγάλος αριθμός προκύπτει. Την τελευταία φορά άφησα παραπονεμένο τον θείο Μιλτιάδη. Δεν τον φτάνει η σύνταξη της ΔΕΗ και εκείνη του εργατοπατέρα και θέλει να αυγατίσει λιγουλάκι τα οικονομικά του. Και έχει και προσόντα. Δεν θα μπορέσει κανείς να του προσάψει ΜΕΣΟΝ.

-Και τι προσόντα έχει ο θείος Μιλτιάδης, Μάκη;

-Έχει κάρτες διαρκείας για τα ματς του Θρύλου, (ποδόσφαιρο και Μπάσκετ) και στα νιάτα του ήταν ο καλλίτερος στη μακριά γαϊδούρα, που κάποιοι λένε να την προτείνουν για Ολυμπιακό άθλημα. Και για την ψυχαγωγία του προτιμάει την Μενεγάκη.

-Ξεχειλίζει από προσόντα ο θείος Μιλτιάδης. Ρίξε το όνομα του Μάκη και σβέλτα. Τέτοιο κελεπούρι δεν το χάνουμε! Ο επόμενος παρακαλώ!

Εκείνο το καλοκαιριάτικο απόγευμα, ήταν τόσου πολλοί οι …προσοντούχοι που προτάθηκαν από τους συγγενείς τους, που το χαρτόκουτο-κάλπη πάνω στο τραπέζι, γέμισε ασφυκτικά μέχρι επάνω. Και τα προσόντα τους άπειρα και απολύτως σχετικά με το θέμα του Οργανισμού που θα έπρεπε να διοικήσει ο τυχερός. Όταν πια δεν υπήρχε άλλη πρόταση να πέσει στο …χαρτόκουτο, ο Μεγάλος Αρχηγός, φώναξε από τη διπλανή σκηνή, τον Μάγο της φυλής για να τραβήξει τον φάκελο με το όνομα του τυχερού. Την στιγμή που ξεδίπλωνε το χαρτί για να διαβάσει το όνομα, μπήκαν στη σκηνή ο Μανωλιός και ο Κωστίκας, δυο νεαροί φοιτητές, καινούργια μέλη της αυλής. Ήθελαν να μάθουν από πρώτο χέρι το αποτέλεσμα. Σαν ακούστηκε το όνομα, ρώτησε ο Κωστίκας τον Μανωλιό.

-Άκουσες το όνομα, γιαβρίμ; Ίδιο είναι το επώνυμο του νέου διοικητή με εκείνο του κορυφαίου κουμανταδόρου. Συγγενείς είναι;

-Μπά! Δεν νομίζω βρε σύντεκνε, απάντησε ο Μανωλιός. Άλλωστε, εδώ και 40 χρόνια, σε τούτο τον ευλογημένο τόπο, κανείς ποτέ δεν μίλησε και δεν έκανε πράξη την οικογενειοκρατία.

-(ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ; ΤΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΑΓΕ) αναρωτήθηκε ο Κωστίκας και έσπευσε να συγχαρεί, μαζί με τον Μανωλιό, τον καινούργιο Διοικητή του Μεγάλου Οργανισμού. Σε λίγο καιρό θα είχαν στην τσέπη τους το πτυχίο.-
ΣΗΜ. Οποιαδήποτε ομοιότητα με τοποθεσίες, ονόματα και καταστάσεις είναι απλά συμπτωματική.