Γράφει ο Παναγιώτης Τζουνάκος

Μια σχετικά πρόσφατη επίσκεψη ολίγων ημερών στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας, πέρα από τα σημαντικά αξιοθέατα, το νησί της Μαργαρίτας και τη πλούσια βλάστηση στη διαδρομή κατά μήκος του Δούναβη, έμελλε να αναδείξει και τις επιρροές του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος, αλλά και του νεώτερου, σε έθνη και λαούς κατά τη μακραίωνη ιστορία τους. Ο Ελληνικός πολιτισμός, μέτρο σύγκρισης, προβολής και ανάπτυξης, έχει απόλυτα κατανοηθεί από τους λαούς, οι οποίοι τον έχουν αναρτήσει στα ψηλότερα σημεία της υπαρξιακής τους πορείας.

Ο ξεναγός μας, ο Λαοκράτης, καθημερινός συνοδοιπόρος τις ημέρες της περιήγησής μας, γόνος οικογένειας Ελλήνων αντιστασιακών, που μετά τον εμφύλιο είχαν διασπαρεί στις χώρες του ανατολικού συνασπισμού (πρώην κομμουνιστικές) έτρεφε μεγάλη υπερηφάνεια για την καταγωγή του, αλλά ήταν πολύ δυσαρεστημένος από την αδιαφορία της μητέρας πατρίδας, η οποία μετά την εδραίωση της δημοκρατίας και το άνοιγμα των συνόρων δεν τους συμπαραστάθηκε, σχεδόν τους ξέχασε. Ήταν ταυτόχρονα και βουλευτής του Ουγγρικού κοινοβουλίου, ένας πολυάσχολος και ενεργητικός άνθρωπος (το κινητό του δεν σταμάτησε ποτέ) με μεγάλη φροντίδα στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της Ελληνικής μειονότητας. Το πολιτικό κόμμα των ελληνικής καταγωγής διαβιούντων στην Ουγγαρία έχει συμφωνήσει με το πολιτικό σύστημα της χώρας, ότι αν ψηφίσουν πάνω από 5.000 ομογενείς θα δικαιούται 1 έδρα. Δραστηριοποιούνται και ψηφίζουν περίπου 7.000 και έτσι καταλαμβάνει μόνιμα 1 έδρα στην Ουγγρική βουλή.

Αξίζει να αναφερθούν:
-Στο διάκοσμο στο ταβάνι της όπερας της Βουδαπέστης έχουν φιλοτεχνηθεί και αποτελούν ζωγραφικό θέμα το όρος Όλυμπος και οι δώδεκα θεοί και σε άλλο σημείο οι εννέα μούσες με τα Ελληνικά τους ονόματα.
-Στην κεντρική πλατεία ηρώων της Βουδαπέστης την πρόσοψη του επιβλητικού Μουσείου κοσμεί το αέτωμα του ναού του Διός της Αρχαίας Ολυμπίας.
-Ο Σίνας, βορειοηπειρώτης Έλληνας εθνικός ευεργέτης, βοήθησε οικονομικά την αποπεράτωση της Ουγγρικής Ακαδημίας και συμμετείχε στη χρηματοδότηση της περίφημης αλυσιδωτής γέφυρας του Δούναβη (375 μ. μήκος και 16 μ. πλάτος), που ενώνει τη Βούδα με την Πέστη.
-Βόρεια της Βουδαπέστης σε απόσταση 50 χιλ. βρίσκεται η παλιά πρωτεύουσα του Ουγγρικού κράτους, το Έστεργκομ. Περπατώντας στον ανηφορικό πλακόστρωτο τεράστιο εξωτερικό χώρο μπροστά από το μεγάλο ναό της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, μέσα από το πλήθος των επισκεπτών, φτάνουν στα αυτιά γνώριμοι ήχοι. Όσο πλησιάζεις τόσο ακούγονται πιο καθαρά «τα παιδιά του Πειραιά» από τις νότες ενός ντόπιου ερασιτέχνη μουσικού, που με ένα είδος φλάουτου μας δηλώνει ότι η Ελλάδα είναι και εδώ. Μετά από την επίσκεψη στην εκκλησία ακούγεται το «ένα νερό κυρά Βαγγελιώ» με κάποιους αυθόρμητα να παίρνουν στροφές στην πλατεία.

Η συγκίνηση ήταν πολύ μεγάλη. Αφού τον ευχαριστήσαμε με όποιο πρόχειρο χρηματικό ποσό βρέθηκε πάνω μας, μας συνόδεψε με Ελληνική μουσική μέχρι το αυτοκίνητο της επιστροφής.

«Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει» Γιώργος Σεφέρης.

Ήταν μια μεστή παρένθεση φυγής από τα δικά μας προβλήματα. Εκεί συνειδητοποιείς ακόμη περισσότερο και διερωτάσαι γιατί η πλούσια καθόλα χώρα μας, κυρίαρχος φορέας ιδεών και αξιών, να είναι ανελεύθερη, κάτω από επιτροπεία και σε κατάσταση μελαγχολίας και μαρασμού.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr