ΣΠΑΡΤΗ. Μια «πικραμένη» ανάρτηση έκανε η Παρέμβαση Πολιτών Σπάρτης στη σελίδα της στο Facebook. Η χαρά και η συγκίνηση από τη συνάντηση των αποφοίτων του 1972 των Γυμνασίων της Σπάρτης ήταν άλλωστε μεγάλη αλλά όχι αρκετή ώστε να καλύψει ένα μεγάλο πρόβλημα που οι ίδιοι άνθρωποι αντιμετώπισαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο 45 χρόνια μετά.

Αφορμή για την πικρία που μεταφέρει ο Βαγγέλης Μητράκος για την «Παρέμβαση Πολιτών Σπάρτης» η μη προσβασιμότητα του 1ου Γυμνασίου Σπάρτης. Διαβάστε τι έγραψε:

«Προσβασιμότητα ΑμεΑ
Με αφορμή μια πικρία
Πολλές φορές υπάρχουν δίπλα μας μεγάλα κοινωνικά προβλήματα για τα οποία συνειδητά αδιαφορούμε , μέχρι να «σκοντάψουμε» πάνω τους .
Στις 17 Ιουνίου 2017, έγινε η συνάντηση των αποφοίτων των Γυμνασίων της Σπάρτης του έτους 1972 , στο χώρο του 1ου Γυμνασίου Σπάρτης (παλιό Αρρένων) . Ανάμεσα στους συμμαθητές που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα ήταν κι ένας συμμαθητής μας , κάτοικος Σπάρτης , με κινητικά προβλήματα , ο οποίος σταμάτησε μπροστά στο ανυπέρβλητο γι’ αυτόν εμπόδιο των 10 σκαλοπατιών της κεντρικής εισόδου του σχολείου !
Το Γυμνάσιο Αρρένων αναγέρθηκε το 1934 και σήμερα , μετά από 82 χρόνια , το ελληνικό κράτος δεν του έχει προσθέσει ούτε μια απλή ράμπα στην είσοδο , ώστε να μπορούν να το προσεγγίζουν τα Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ) , που αποτελούν το 10% του πληθυσμού , αλλά και τα εμποδιζόμενα άτομα ( οι ηλικιωμένοι, οι γονείς με παιδικά καροτσάκια , οι γυναίκες σε προχωρημένη εγκυμοσύνη , οι χρόνια πάσχοντες , οι προσωρινά τραυματισμένοι , άτομα με ασυνήθεις σωματικές διαστάσεις κ.α. ) που αποτελούν το 50% του συνόλου . Αν μάλιστα σκεφτούμε ότι σε 30 ή 40 χρόνια οι σημερινοί μεσήλικες θα είναι 70 ή 80 χρόνων , τότε αυτόματα συνειδητοποιούμε πως ΟΛΟΙ είμαστε , εν δυνάμει , εμποδιζόμενα άτομα !
Τελικά ο εμποδιζόμενος συμμαθητής μας με την αγάπη και τη βοήθεια των φίλων και συμμαθητών του κατάφερε να μπει στο Γυμνάσιο που κάποτε φοίτησε επί 6 χρόνια και να έχει τη χαρά να παρακολουθήσει την εκδήλωση . Θυμήθηκε όμως με πικρία και παράπονο πως κάποτε , σαν μαθητή , ο αδερφός του τον ανέβαζε αγκαλιά στα σκαλοπάτια και τώρα , μετά από 50 χρόνια, βρήκε μπροστά του τα ίδια εμπόδια και χρειάστηκε τη βοήθεια των φίλων του για να μπει στο σχολείο !!!
Το περιστατικό αυτό φωτίζει , για μια ακόμα φορά , με τρόπο ήκιστα κολακευτικό για την κοινωνία και το κράτος μας , το μεγάλο πρόβλημα της προσβασιμότητας των ΑμεΑ και των εμποδιζόμενων ατόμων σε δημόσιους και κοινόχρηστους χώρους.
Για το λόγο αυτό , ως πολίτες της Σπάρτης , ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ εντονότατα για την κατάσταση αυτή που χωρίζει την κοινωνία σε πατρίκιους και πληβείους –σε προνομιούχους και μη και ΚΑΛΟΥΜΕ το δήμο Σπάρτης να στραφεί άμεσα κι επιτακτικά στην λύση του προβλήματος προσβασιμότητας στην περιοχή ευθύνης του , ξεκινώντας από τα σχολεία και δη από το 1ο Γυμάσιο Σπάρτης.
Σπάρτη 19-7-2017
Οι απόφοιτοι των γυμνασίων της Σπάρτης του έτους 1972»