Δείτε τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνετε όταν έχετε την ευθύνη διοργάνωσης μιας εκδήλωσης, όταν αυτή θέλετε να προβληθεί δωρεάν από τα ΜΜΕ.

Aς προσεγγίσουμε ένα θέμα που μας αφορά όλους.
Συχνά θα ακούτε τον όρο «χορηγός επικοινωνίας». Πρόκειται για τη διατύπωση που θέλει να καταδείξει τη συνεργασία εκείνων που διοργανώνουν μια εκδήλωση, ένα δρώμενο με ένα ή περισσότερα ΜΜΕ.

Τι ακριβώς πρέπει να συμβεί σε μια τέτοια συνεργασία.
1. Οι διοργανωτές της εκδήλωσης και συγκεκριμένα το πρόσωπο ή η ομάδα που έχει την τελική ευθύνη επιλέγει το ή τα ΜΜΕ που πρέπει να προβάλουν την εκδήλωση. Επικοινωνεί με τους εκπροσώπους των ΜΜΕ και τους καθιστά σαφές τόσο την επιθυμία όσο – στη συνέχεια – και την επιλογή. Ποιά δηλαδή ΜΜΕ θα είναι χορηγοί επικοινωνίας / προβολής, αν το αποδεχθούν.
2. Οι εκπρόσωποι των ΜΜΕ, από τη στιγμή που θα αποδεχθούν, είναι υποχρεωμένοι να σηκώσουν όλο το βάρος της προβολής. Πρέπει δηλαδή αποκλειστικά τα ΜΜΕ που είναι χορηγοί να αναλάβουν την προβολή τη εκδήλωσης, πριν, κατά και μετά.
3. Συνήθως οι διοργανωτές των εκδηλώσεων εκδίδουν δελτία τύπου, εκτυπώνουν αφίσες και προσκλήσεις που αποστέλλουν παντού. Σε όλα αυτά πρέπει να αναφέρεται ευκρινώς ότι χορηγοί επικοινωνίας / προβολής είναι συγκεκριμένα ΜΜΕ.
4. Από τη στιγμή που οι διοργανωτές μιας εκδήλωσης καταλήγουν σε συγκεκριμένους χορηγούς είναι υποχρεωμένοι, αν αποστείλουν δελτίο τύπου σε άλλο ΜΜΕ που δεν είναι χορηγός, να διευκρινίζουν ότι υπάρχουν χορηγοί επικοινωνίας.
5. Το ΜΜΕ που δεν είναι χορηγός επικοινωνίας δεν είναι υποχρεωμένο και δεν πρέπει να αναμειχθεί στην προβολή της εκδήλωσης διότι έτσι περιπλέκει το έργο και τη συμβολή των ΜΜΕ χορηγών, όπως και την απόφαση των διοργανωτών.
6. Τις περισσότερες φορές οι χορηγοί επικοινωνίας / προβολής επιλέγονται προκειμένου, μέσω αυτών να διαφημιστούν άλλοι χορηγοί που ενισχύουν την εκδήλωση είτε σε είδος είτε σε χρήμα.
7. Όταν οι διοργανωτές, κατά την εκδήλωση ή στον απολογισμό της ευχαριστούν τους χορηγούς είναι υποχρεωμένοι, αναφερόμενοι στα ΜΜΕ να τα ονομάσουν και αυτά.
8. Οι διοργανωτές δεν έχουν το δικαίωμα πλέον να αποστείλουν απολογιστικό δελτίο τύπου και υλικό σε άλλα ΜΜΕ και αν το πράξουν θα πρέπει να επισημαίνουν απαραίτητα και έντονα ότι υπήρχαν οι συγκεκριμένοι χορηγοί επικοινωνίας.
9. Η επιλογή των χορηγών γίνεται με κριτήρια που θεωρούν σημαντικά οι διοργανωτές που πλέον αναλαμβάνουν και την ευθύνη της τελικής καλής, μέτριας ή κακής προβολής.
10. Υπάρχουν όμως εκδηλώσεις και δρώμενα που διοργανώνονται από δημόσιους και δημοτικούς φορείς. Σε αυτές τις περιπτώσεις το ιδανικό θα ήταν να τίθενται χορηγοί επικοινωνίας / προβολής όλα τα ΜΜΕ. Όταν αυτό δεν γίνεται – και είναι συνηθισμένη πρακτική – τότε πρέπει να είναι αιτιολογημένη η επιλογή των ΜΜΕ που τίθενται χορηγοί. Σε εκδηλώσεις όπου το Δημόσιο ή ο Δήμος συμμετέχει ως συνδιοργανωτής πάλι έχει αυτή την υποχρέωση, είτε ο εκπρόσωπος του Φορέα είτε ο τελικός υπεύθυνος της διοργάνωσης να μπορεί να αιτιολογήσει.

Ας δούμε τώρα ποια είναι τα λάθη που κάνουν οι διοργανωτές:

1. Ονομάζουν «χορηγό επικοινωνίας» ενώ είναι «χορηγός προβολής». Το ΜΜΕ δεν συμμετέχει στην επικοινωνία. Δεν είναι δηλαδή αυτό που συντάσσει, σχεδιάζει, αποστέλλει και παρακολουθεί το υλικό προβολής.
2. Στα δελτία τύπου που προηγούνται της εκδήλωσης δεν αναφέρουν τους χορηγούς προβολής δημιουργώντας σύγχυση στον χώρο των ΜΜΕ. Συχνά οι διοργανωτές το κάνουν σκόπιμα για να πετύχουν ευρύτερη προβολή αλλά το αποτέλεσμα είναι το αντίθετο. Αποστέλλουν δηλαδή ακόμα και προσκλήσεις στους διευθυντές των ΜΜΕ, χωρίς την αναγραφή των χορηγών ΜΜΕ και όταν αυτοί παραστούν στην εκδήλωση βλέπουν και ακούν ότι χορηγοί επικοινωνίας είναι κάποιοι άλλοι. Αυτό είναι σφάλμα, αγένεια, απρέπεια και απαράδεκτο. Αν μάλιστα το λάθος αφορά δημόσιο φορέα τότε πρέπει να ελεγχθεί και να αποδοθεί και η ευθύνη. Δεν είναι λίγες και οι περιπτώσεις που εκδίδονται δύο έντυπα, ένα με χορηγούς και ένα χωρίς…
3. Ενώ οι διοργανωτές έχουν επιλέξει τους χορηγούς, αντιλαμβάνονται ότι οι υπηρεσίες τους δεν τους καλύπτουν και τότε αποκρύπτοντας πάλι – ή και όχι – ότι υπάρχουν χορηγοί, αποστέλλουν υλικό προβολής και στα ΜΜΕ που προηγουμένως είχαν αποκλείσει, μήπως και σώσουν την κατάσταση. Και αυτό είναι λάθος.
4. Θέτουν κάποιους χορηγούς αλλά δεν φροντίζουν να προβληθεί η χορηγία αυτή επαρκώς.
5. Συμβαίνει και αυτό. Θέτουν κάποιο χορηγό και για την ίδια υπηρεσία καταβάλουν χρήματα. Αυτό σε κάθε περίπτωση είναι λάθος και σε περίπτωση δημοσίου, ή εμπλοκής δημοσίου δεν είναι νόμιμο.
6. Παρατηρείται συχνά. Ένας φορέας, δημόσιος ή ιδιωτικός όταν είναι υποχρεωμένος να καταστήσει γνωστό ένα διαδικαστικό θέμα (συνέλευση, συνέντευξη τύπου, μήνυμα, κλπ) επιλέγει όλα τα ΜΜΕ για να αποστείλει το υλικό. Όταν όμως κάνει κάτι ιδιαίτερο, αυτομάτως «ταξινομεί» τα ΜΜΕ και κάνει διάκριση για την οποία έχει μεν το δικαίωμα αλλά έχει και την ευθύνη.
7. Όλα τα παραπάνω έχουν καταστήσει την χορηγία προβολής αν όχι επιζήμια, τουλάχιστον αδιάφορη για αρκετά ΜΜΕ που δεν θέλουν πλέον να εμπλέκονται και σε αυτή την κατάληξη η ευθύνη είναι των διοργανωτών.
8. Παρ’ολαυτά, παρατηρούνται φαινόμενα όπου οι διοργανωτές αυθαίρετα θέτουν το σήμα ενός ΜΜΕ στους χορηγούς προβολής χωρίς συνεννόηση και συμφωνία, νομίζοντας έτσι ότι προσφέρει ο διοργανωτής προβολή στο ΜΜΕ…


Ας δούμε τώρα και κάποια σφάλματα δευτερεύοντα που δείχνουν όμως, όταν σημειώνονται, την κατάρτιση και το ήθος των διοργανωτών:
1. Παρατηρείται το φαινόμενο ενώ υπάρχουν ΜΜΕ που σταθερά και συστηματικά προβάλουν θεσμούς και εκδηλώσεις, όταν έρχεται η ώρα κορυφαίων εκδηλώσεων να εξαιρούνται. Αυτό τουλάχιστον δεν είναι έντιμο και καμία συγνώμη δεν μπορεί να το αλλάξει.
2. Οι διοργανωτές που έχουν επιλέξει τους χορηγούς τους δεν ξέρουν και δεν μπορούν συνήθως να ελέγξουν την ποιότητα και την απόδοση της χορηγίας προβολής. Αυτό σημαίνει ότι δεν γνωρίζουν συνήθως αν έκαναν εύστοχη επιλογή ή όχι.
3. Οι διοργανωτές όταν κάνουν αποτίμηση της εκδήλωσης και δεν μείνουν ευχαριστημένοι δεν διστάζουν να θίξουν τα ΜΜΕ εκείνα – που αν και δεν ήταν χορηγοί – δεν στήριξαν την εκδήλωση. Αυτό αν δεν είναι κακία και ασχετοσύνη, είναι ανοησία.
4. Ακόμα και οι πολίτες που αποτελούν το κοινό των ΜΜΕ δεν μπορούν να διακρίνουν - σε αυτό ευθύνονται και οι διοργανωτές - αν μια είδηση για μια εκδήλωση την βλέπουν ή δεν την βλέπουν γιατί υπάρχουν χορηγοί επικοινωνίας. Ένα ΜΜΕ που δεν είναι χορηγός «απαγορεύεται» να καλύψει και να προβάλει το θέμα παρά μόνον στα πολύ ψιλά γράμματα.
5. Αν θεωρήσουμε ότι μία εκδήλωση είναι τόσο σοβαρή και τόσο σημαντική ώστε ένα ΜΜΕ να πρέπει να την προβάλει ακόμα και αν υπάρχουν άλλοι συγκεκριμένοι χορηγοί (συνήθως είναι εκδηλώσεις δημόσιων φορέων) τότε το ερώτημα είναι: γιατί σε σοβαρές και σημαντικές εκδηλώσεις την ευθύνη την έχουν άσχετοι, απρόσεκτοι ή ακόμα και κακοπροαίρετοι άνθρωποι.
6. Αρκετά συχνά εκπρόσωποι δημόσιων φορέων (Περιφέρεια, Δήμοι κ.λ.π.) χρησιμοποιούν την χορηγία προβολής προκειμένου έτσι έμμεσα να αποκλείσουν και να υποβαθμίσουν ή αντίθετα να αναδείξουν ένα ΜΜΕ. Αυτό έχει να κάνει με την ανικανότητα, την μικρότητα ή την αδιαφορία τους για το ήθος της διοίκησής τους.

Το τελευταίο διάστημα, στην ευρύτερη κοινότητα που αναφερόμαστε, παρατηρούνται πολλά στρεβλά ή ακατανόητα φαινόμενα σε ότι αφορά τους χορηγούς προβολής. Αυτό με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει στην αποχή των περισσότερων ΜΜΕ με ότι θα σημάνει αυτό για την επιτυχία προβολής των εκδηλώσεων.
Να σημειωθεί κάτι κρίσιμο: Ένα ΜΜΕ έχει την δυνατότητα, σε άλλο χρόνο και με άλλο τρόπο να ενημερώσει το κοινό του για ότι είναι σημαντικό ή απαραίτητο χωρίς να είναι υποχρεωμένο να προβάλει θεσμούς και πρόσωπα. Δηλαδή το κοινό δεν θα μείνει χωρίς την πληροφορία και την ενημέρωση. Οι διοργανωτές όμως θα μείνουν χωρίς την προβολή και ανάδειξη. Δηλαδή, τελικά, ζημιωμένος θα βγεί ο διοργανωτής και ο θεσμός. Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις όπου ζημιώνεται το ΜΜΕ.

Η ποιότητα στη σχέση Διοργανωτών – ΜΜΕ έχει να κάνει και με την κουλτούρα αλλά και το αίσθημα ευθύνης κάθε πλευράς.

Σε άλλη ευκαιρία μπορούμε να αναφερθούμε στο θέμα της δωρεάν ή πληρωμένης προβολής όπως και στο θέμα της συνέπειας των ΜΜΕ στις υποχρεώσεις που αναλαμβάνουν, σε κάθε περίπτωση.