Γράφει ο Μιχάλης Αριδάς

Το τελευταίο διάστημα έχει φουντώσει για τα καλά, η κουβέντα περί νομίσματος. Θα προσπαθήσω να συμβάλλω στη συζήτηση αυτή, παραθέτοντας παρακάτω ένα στοιχείο, το οποίο ελάχιστοι γνωρίζουν.

Κάθε οικονομία χρειάζεται χρήμα για να λειτουργήσει. Το χρήμα για την οικονομία, είναι ότι το αίμα για τον οργανισμό. Υπέρ-απαραίτητο.

Μας εξήγησαν ποτέ, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και καθηγητάδες, πως και από ποιον δημιουργήθηκε και πως βρέθηκε στη χώρα μας το κάθε ευρώ; Ποτέ!

Το ευρώ δημιουργείται αποκλειστικά από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία είναι ένα κονσόρτσιουμ ιδιωτικών τραπεζών, με σκοπό το κέρδος. Καμία σχέση με κράτη και ΕΕ.

Η Ε.Κ.Τ. το δημιουργεί από τον αέρα (τα περί χρυσού είναι ανοησίες), το δανείζει στις ιδιωτικές τράπεζες με επιτόκια από 0,9% έως 1,5% και αυτές το δανείζουν στα κράτη με επιτόκια από 3% έως 6%. Όταν λοιπόν, ένα κράτος μέλος της ευρωζώνης θελήσει χρήμα για τις ανάγκες του, δεν μπορεί να το έχει με κανένα τρόπο, παρά μόνο αν το δανειστεί.

Τα κράτη είναι υποχρεωμένα, σε κάποια χρόνια, να επιστρέψουν το χρήμα αυτό, με τόκο! Μα αφού χρειάζονται το χρήμα αυτό για τις ανάγκες της οικονομίας, πως θα το γυρίσουν πίσω; Άρα, χρειάζεται πάλι να δανειστούν, για να το επιστρέψουν. Και πως θα ξεπληρώσουν το νέο δάνειο; Μα φυσικά, με νέο δάνειο. Να πως δημιουργείται χρέος από το τίποτα. Και στο τέλος, μνημόνια και ξεπληρώνουμε με αίμα.

Αν έχουμε εθνικό νόμισμα, τι γίνεται; Είναι πολύ απλό. Η κυβέρνηση παραγγέλνει στο Νομισματοκοπείο το ποσό που χρειάζεται. Ποιο θα είναι το κόστος; Τα αμελητέα έξοδα για το τύπωμα. Δημιουργηθέν χρέος; Μηδέν!!!

Να γιατί το εθνικό νόμισμα είναι αξιόγραφο (αποτυπώνει αξία), ενώ το ευρώ είναι χρεόγραφο (αποτυπώνει χρέος).

Έχουμε, λοιπόν, να διαλέξουμε ανάμεσα σε κάτι που είναι δανεικό και με τόκο και εφόσον θέλουν στο δίνουν οι τραπεζίτες, ή σε κάτι που είναι δωρεάν, δικό μας και το έχουμε σε όποια ποσότητα μας χρειάζεται. Δύσκολο το δίλλημα, έτσι; Δεν ξέρεις τι να διαλέξεις… Κι όμως, η προπαγάνδα κατάφερε κάποιους να επιλέγουν το πρώτο!

Είναι σα να λέμε, πως κάποιος που έχει μια λεμονιά στον κήπο του σπιτιού του, να θεωρεί πιο προσοδοφόρο, να τα αφήνει να σαπίζουν και να πηγαίνει στο μανάβη να αγοράζει λεμόνια. Αυτό κι αν είναι ευφυΐα!
Καταλαβαίνετε τώρα φίλοι μου, γιατί το δημόσιο χρέος γιγαντώθηκε τα χρόνια του ευρώ;

Από την Επανάσταση του 1821, μέχρι την 31/12/2001, το χρέος μας (με ατέλειωτες ρεμούλες) έφτανε τα 145 δις ευρώ.

Από 1/1/2002 μέχρι 31/12/2009, πήγε στα 300 δις ευρώ. Υπερδιπλασιάστηκε μέσα σε μόλις 8 χρόνια, το χρέος του Ελληνικού κράτους. Επειδή τα τρώγαμε στα μπουζούκια; Τέλος οι ανοησίες. Η αιτία είναι το δανεικό χρήμα, που αντικατέστησε το δωρεάν. Έτσι γέμισαν χρέη, όλες οι χώρες του ευρώ.

Έχετε ακούσει ή διαβάσει για όλα αυτά, από τα Μ.Μ.Ε.; Γιατί τα κρύβουν επιμελώς; Για το καλό μας; Για να πεθαίνουμε εμείς, ώστε να ζήσει το ευρώ! Για να εξακολουθήσουν οι τραπεζίτες να βγάζουν τρελά λεφτά στην πλάτη μας.

Σε επόμενο κείμενο, θα μιλήσουμε για τις φοβίες που σπέρνει στους Έλληνες η συμμορία του ευρώ, ώστε να κάνει τη δουλειά της. Ξέρετε, καύσιμα, τρόφιμα, φάρμακα, χαρτί υγείας, ισοτιμία…