Το ρουσφέτι

Γράφει ο Παναγιώτης Τζουνάκος

Αν και το ρουσφέτι έχει Τουρκική ρίζα, είχε κατανοηθεί, εμπεδωθεί και εφαρμοστεί επιμελώς και αδιαλείπτως από τα Ελληνικά πολιτικά κόμματα εξουσίας, τα οποία για πολλές δεκαετίες κυβέρνησαν τη χώρα. Με το πεσκέσι – δώρο, κυρίως σημαντικό χρηματικό ποσό στον Σουλτάνο από τον υποψήφιο πατριάρχη – έγινε απόλυτα κατανοητή η χρησιμότητά του από τους δικούς μας Βεζίρηδες, οι οποίοι το θεμελίωσαν, το διεύρυναν, το συντηρούσαν, το αναπαρήγαγαν και το ανήγαγαν σε θείο πλεονέκτημα και το υπηρετούσαν με θρησκευτική ευλάβεια.

Πρόκειται για χαριστική εξυπηρέτηση ή παροχή κυρίως από τους πολιτικούς στους υποστηρικτές τους. Εστιάζεται και επικεντρώνεται στις διευκολύνσεις, τις ενισχύσεις και γενικά την υποστήριξη και την ευνοϊκή μεταχείριση οπαδών και φίλων του κυβερνώντος κόμματος από την Κυβέρνηση. Η συναλλαγή, το αλισβερίσι και η κάθε μορφής επιχορήγηση, η αμοιβαία εξυπηρέτηση και η εκδούλευση αποτελούν τρανταχτά στοιχεία μιας κοινωνίας που έχει εμπλακεί και περιτυλιχθεί στους βρόχους της αδιαφάνειας, της διαφθοράς, της ανυποληψίας και της απαξίωσης.

Το φαινόμενο αυτό συμπορευόμενο με την Ελληνική κοινωνία, με αρχηγό την πολιτική αλητεία, πολλά χρόνια, έχει εγκατασταθεί στον εγκέφαλο των πολιτών, έχει αλλοιώσει και διαφθείρει χαρακτήρες και συμπεριφορές, έχει υποτάξει και υποδουλώσει ακόμη και ακέραιες, σοβαρές, ακλόνητες πεποιθήσεις και σταθερές αρχές και έχει παρασύρει και οδηγήσει στον εξευτελισμό και την ταπείνωση. Αποτελεί πια δομικό στοιχείο της κοινωνίας που η θέσπισή του, η προώθησή του και η εφαρμογή του έχουν περάσει σε επιστημονικές μεθόδους. Έτσι το άτομο διαβρωμένο, υποτονικό και υποταγμένο, τσακισμένο και αδύναμο έχει παραιτηθεί από κάθε μορφής αντίσταση και σέρνεται στα σκαλιά, τις πόρτες και τα γραφεία του διασυρμού και της υποτέλειας.

Η ωμή παραβίαση των κανόνων ισότητας, ισονομίας και αξιοκρατίας ήταν στην ημερήσια διάταξη. Αυτοί που είχαν ορκιστεί να εφαρμόζουν τους νόμους του κράτους, αυτοί που στήριξαν την εκλογή τους στις πανανθρώπινες αξίες, τη δικαιοσύνη και την αξιοκρατία, αυτοί που είχαν αναγορευτεί σε θεματοφύλακες και προστάτες των ιδανικών της διαφάνειας, της αμεροληψίας και της καθαρότητας, άνοιξαν τη διπλανή πόρτα για να περνάνε κλεφτά τα μικρά σκυφτά υποκείμενα με τη γλώσσα τεντωμένη για να γλείψουν το γλειμμένο κόκκαλο της κατάντιας και της ηθικής εξαθλίωσης. Τα ανθρωπόμορφα της πολιτικής της χρόνιας υποβάθμισης, της μείωσης και της καταρράκωσης, πιστά αντίγραφα γραβατοφορεμένων πινάκων, κενών και ασήμαντων στήριζαν, συντηρούσαν και διαιώνιζαν το σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα, αφού εκεί μέσα κινούνταν, ανέπνεαν, όφειλαν την ύπαρξή τους. Αισθανόμενοι τον κατήφορο που οι ίδιοι δημιούργησαν και συντήρησαν, μέχρι και νόμο πρότειναν για την κατάργηση του ρουσφετιού. Αξίζουν δυο κουβέντες του Γιάννη Τσαρούχη: «Οι Έλληνες χαίρονται, ιδιαιτέρως το ρουσφέτι και το πεσκέσι. Αν επικρατήσει ο νόμος η Ελληνική φυλή κινδυνεύει».
Και εσύ που έσπασες τα μούτρα σου πάνω στους τοίχους που ύψωσε η πολιτική σκοπιμότητα, αθλιότητα και ανικανότητα, αφού οι πόρτες ήταν ερμητικά κλειστές, που πέτυχες στις γραπτές εξετάσεις, αλλά οι προφορικές του συστήματος σε άφησαν έξω, που είχες τα προσόντα, αλλά η συνέντευξη σε παραμέρισε, που έβλεπες τους ασήμαντους και ανάξιους να βολεύονται, που αντιστάθηκες στη διαπόμπευση και την κατάταξη στη δεύτερη θέση, που δε λύγισες και δεν τους υπηρέτησες, δεν αντάλλαξες την αξιοπρέπεια με οποιοδήποτε τίμημα, μη χάνεις την ψυχραιμία σου και τον εαυτό σου. Επιστράτευσε τις δυνάμεις σου και πολέμησε τις σάπιες και διεφθαρμένες νοοτροπίες, συμπεριφορές και πρακτικές. Πάρε στα χέρια σου το μαστίγιο και καθάρισε την κοινωνία από τους χαμαιλέοντες και αρουραίους, απομεινάρια-υπολείμματα του παλιού πολιτικού συστήματος, που κρυφοκοιτάζουν γλείφοντας τη γλώσσα τους, μήπως και επανέλθουν για να ολοκληρώσουν την καταστροφή. Η προσωπικότητα και η ανθρώπινη υπόσταση δεν εκτιμούνται, δεν κοστολογούνται, δεν ανταλλάσσονται, δεν εξαργυρώνονται. Μην προδώσεις ποτέ αρχές και αξίες, που όσο και αν βάλλονται, υπάρχουν ακόμη. Τίποτα δεν τελειώνει εδώ. Όσο το δίκαιο και η αλήθεια είναι μαζί σου, τόσο το πάθος για ανεξαρτησία μεγαλώνει και η ζωή μακραίνει τη διάρκειά της, αφού η προσπάθεια και ο αγώνας δεν έχουν όρια.

Δυστυχώς το μέσον, η δωροδοκία, το βύσμα κ.λπ. έχουν εγκατασταθεί και παγιωθεί στη συνείδηση πολλών ανθρώπων στη χώρα μας. Το περιβόητο φακελάκι – μια μορφή ρουσφετιού, αφού παρακάμπτεται η σειρά αναμονής – προσφέρεται για προσεκτικές και επιμελημένες υπηρεσίες ή αμφίδρομες οικονομικές και άλλου είδους εξυπηρετήσεις και όλες τις δραστηριότητες της κοινωνικής ζωής αποτελεί τη χειρότερη έκφραση της εξάρτησης, της δουλοπρέπειας και της εκμετάλλευσης. Είναι μεγάλες οι ευθύνες του πολίτη που επιχειρεί από την πίσω πόρτα να αντιμετωπίσει τα προβλήματά του, αλλά και σε εσένα που πατάς στην αγωνία, την ανησυχία και τον φόβο και δέχεσαι αντίτιμο για υπηρεσίες που αδρά πληρώνεσαι. Πώς είναι δυνατόν να συντηρείς και να διαιωνίζεις ένα νοσηρό φαινόμενο και να καπηλεύεσαι την αρρώστια εξαναγκασμένων ανθρώπων χρησιμοποιώντας τη θέση, τα δημόσια μέσα και εργαλεία που ανήκουν σε ολόκληρο το λαό;

Τα πολιτικά μαγαζάκια πρέπει να κλείσουν. Οι αβανταδόροι, οι καιροσκόποι και οι ρουσφετολόγοι να εξαφανιστούν. Όταν οι πολιτικοί κινούνται χωρίς ακολουθίες και χειροκροτητές, χωρίς αστυνομικούς και προστάτες, όταν καταργηθεί το ρουσφέτι στο στρατό και περνάνε όλοι από τα σύνορα της πατρίδας, τότε το επίπεδο της κοινωνικής, αλλά και της πολιτικής ζωής θα ανεβεί λίγο ψηλότερα.