Γράφει ο Ηλίας Μπόνος

Δεν ξέρω αν οι Αρχαιολόγοι πρέπει να χαίρονται επειδή έστησαν τον πρώτο κίονα στον θρόνο του Αμυκλαίου Απόλλωνα την ώρα που καταρρέουν οι τάφοι της Αρχαίας Πελλάνας.

Δεν ξέρω αν πρέπει να ανησυχούν οι Αρχαιολόγοι που τυμβωρύχοι προσπαθούν να εισβάλουν στον σφραγισμένο τάφο της Πελλάνας την στιγμή που ένα όνειρο δεκαετιών, το ξαναστήσιμο του Ναού του Απόλλωνα στις Αμύκλες κάνει το πρώτο βήμα…

Δεν ξέρω αν πρέπει να χαιρόμαστε όταν ο Δήμαρχος Σπάρτης ισχυρίζεται ότι το βάρος της πόλης πρέπει να πέσει στην επέκταση και βελτίωση του παλαιού Μουσείου την ώρα που φορείς της πόλης διεκδικούν το νέο σύγχρονο και τεράστιο Μουσείο στην είσοδο της πόλης…

Δεν ξέρω αν πρέπει να μας προβληματίζει τόσο το θέμα του Μουσείου Σπάρτης την ώρα που είναι ολοκληρωμένο ένα όνειρο ιστορικό, η αναστήλωση των Παλατιών του Μυστρά που όμοιά τους δεν υπάρχουν…

Δεν ξέρω, αλλά ελπίζω…

Ελπίζω. Όχι στο φάντασμα της Μελίνας ούτε στο όραμα του Σπυρόπουλου.
Ελπίζω. Όχι γιατί περιμένω το «δάνειο» Θέμελη και τη λύση του Μπένου ούτε γιατί η κληρονομιά υπερχειλίζει και μας διασώζει…
Ελπίζω γιατί κάτι μου λέει ότι η Λυδία… λίθος θα καταδείξει τι πρέπει, τι μας αξίζει, τι συμβαίνει και τι επιτρέπεται.

Εάν συρθεί ένα κομμάτι χρυσού στην επιφάνεια της λυδίας λίθου αφήνει ένα χαρακτηριστικό ίχνος. Όμως εάν συρθεί ένα κομμάτι όχι καθαρού χρυσού αλλά κράματος τότε η απόχρωση του χρώματος του ίχνους που αφήνει πάνω στην επιφάνεια της λυδίας λίθου είναι διαφορετικό. Μεταφορικά η φράση λυδία λίθος λόγω της χρήσης της για πολλούς αιώνες ως εργαλείου εξακρίβωσης της καθαρότητας κραμάτων χρυσού, χρησιμοποιείται για να δηλώσει την έννοια της δοκιμασίας, του τρόπου ελέγχου, της εξακρίβωσης κτλ.
Από την νέα υπουργό Πολιτισμού, τη Λυδία Κονιόρδου, περιμένω, και σε αυτήν ελπίζω, να καταδείξει και να καταγράψει τη «διαδρομή» του πολιτισμού μας.

Πιστεύω, αυτή, δεν θα αντιμετωπίσει τη Σπάρτη και την Λακεδαίμονα, ως τόπο συντήρησης και εσωστρέφειας. Πιστεύω κι ελπίζω, η Λυδία, να φανερώσει τα αληθινά και τα ψεύτικα. Τα αυθεντικά και τα κάλπικα.
Ελπίζω να σύρει πάνω της τα δεδομένα και να αποδώσει τελικά στη Σπάρτη, στο Μυστρά, στη Λακεδαίμονα αυτό που τους αξίζει.
Αυτή, η Λυδία, δεν χρειάζεται ούτε υποβολείς, ούτε γραμματείς για να καταλάβει αυτά που δικαιούται αυτός ο τόπος που λέγεται Σπάρτη.
Άλλωστε ο θησαυρός της Αρχαίας Σπάρτης και του Βυζαντινού Μυστρά ανήκει στην παγκόσμια κοινότητα, δεν έχει όρια ιδιοκτησίας και τείχη άμυνας…

Ας σύρει πάνω της, πέρα κι έξω από κόμματα και αυλικούς, την Αρχαία Σπάρτη, το Θέατρο της, το Μουσείο της, τον Αμυκλαίο Απόλλωνα, την Αρχαία Πελλάνα, τα ευρήματα στους Αρκασάδες και στο Λεύκτρο - Σπάρτη.
Ας πάρει στα χέρια της τον Βυζαντινό Μυστρά, τα Παλάτια και τα Αρχοντικά του.
Ας αναδείξει, και γιατί όχι, ας υποδείξει ποια πρέπει να είναι η (πολιτισμική) πορεία στο παρόν και στο μέλλον…

Έχουμε χάσει την πυξίδα! Ας βαπτιστεί η νέα Σπάρτη στον πολιτισμό που κουβαλάει στην πλάτη της αλλά δεν γνωρίζει τη σημασία του.

Όχι άλλη μυστικότητα.
Όχι άλλη εσωστρέφεια.
Όχι άλλη καμαρίλα.
Όχι άλλη ίντριγκα.
Όχι άλλη εκμετάλλευση.
Όχι άλλη υστέρηση.
Όχι άλλη ηττοπάθεια.
Όχι άλλη επιστημοσύνη.
Όχι άλλη πολιτική.
Όχι άλλη απομόνωση.
Όχι άλλη απόγνωση.
Όχι άλλη αναβολή…

Πολιτισμός, πηγαίος, δίκαιος, έγκαιρος, για όλους και κυρίως για τους Σπαρτιάτες και τους Λάκωνες.
Το έχουμε ανάγκη όσο ποτέ!

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr