Έλλειμμα Δημοκρατίας σε μια «ισχυρή» Δημοτική Αρχή!

Γράφει ο Ηλίας Μπόνος

ΣΠΑΡΤΗ. Οι Δημότες της Σπάρτης έδωσαν στη Δημοτική Αρχή Βαλιώτη ένα ισχυρό ποσοστό, 60%, προκειμένου ο Δήμος να «φύγει» προς τα εμπρός. Ανάμεσα στις προσδοκίες του λαού ήταν και η εμπέδωση της Δημοκρατίας από ένα Δήμαρχο Αριστερό που κατόρθωσε να ανατρέψει απολιθωμένες ισορροπίες και να αναλάβει τα ηνία σε έναν παραδοσιακά «συντηρητικό» Δήμο. Αυτή η επιτυχία (του) θα διαπιστώσουμε πόση αξία έχει αν προηγουμένως αναλύσουμε το έλλειμμα ή το πλεόνασμα Δημοκρατίας που παρατηρείται σήμερα στη λειτουργία του Δήμου και του Δημοτικού Συμβουλίου Σπάρτης.

Ο Δήμος, ως Οργανισμός Διοίκησης, οφείλει να λειτουργεί Δημοκρατικά αλλά κρίνεται εκ των πρακτικών αποτελεσμάτων. Είναι κατά κάποιο τρόπο η Εκτελεστική εξουσία η οποία λειτουργεί με βάση την Ελληνική και, ενίοτε, και την Ευρωπαϊκή νομοθεσία, αναπτύσσεται και αποδίδει με βάση τις αρχές, το πρόγραμμα και την ιδεολογία της Δημοτικής Αρχής αλλά κυρίως τις αποφάσεις, τους κανονισμούς και την Πολιτική που παράγει «νομοθετώντας» το Δημοτικό Συμβούλιο.

Το παρόν Δημοτικό Συμβούλιο, αν και σε αυτό εκπροσωπούνται 5 Δημοτικές Παρατάξεις, δεν διακρίνεται για τις δημοκρατικές του αρχές αφού λειτουργεί και παράγει πολιτική έχοντας εφαρμόσει τον Κανονισμό Λειτουργίας που ψηφίστηκε το 2011, από άλλη σύνθεση. Δυστυχώς, με εξαίρεση τον Δήμο Λεβεντάκη, οι επικεφαλής των Παρατάξεων δεν δείχνουν να ενοχλούνται από την φίμωση των δημοτών. Γιατί φίμωση είναι όταν ένας δημότης έχει πρωτότυπη σχετική πρόταση και δεν μπορεί να την εκφράσει. Φίμωση είναι όταν θίγεται και λοιδορείται από αιρετούς και δεν μπορεί να αμυνθεί.

Ο σημερινός Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, ο κ. Μοιράγιας, θεωρητικά είναι θιασώτης των δημοκρατικών ιδεών αλλά στην πράξη αφήνει έναν θρασύδειλο Κανονισμό Λειτουργίας να φιμώνει τους πολίτες. Έναν Κανονισμό που δεν απαγορεύει ρητά αλλά δεν προβλέπει και δεν επιτρέπει τον λόγο στους δημότες. Ο Κανονισμός Λειτουργίας που ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία από το προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο (Αργειτάκος, Αποστολάκος, Βαλιώτης, και Πλειώτας Χρ. Πρόεδρος του Δ.Σ. ) δεν αφήνει περιθώρια ώστε ο δημότης που παρευρίσκεται στις δημόσιες συνεδριάσεις να λαμβάνει το λόγο όταν υπάρχει θέμα που τον ενδιαφέρει, τον αφορά ή έχει κάποια ιδιάζουσα, ενδιαφέρουσα, εξειδικευμένη, σημαντική ή χρήσιμη άποψη και θέση. Ο Πρόεδρος λοιπόν του Δημοτικού Συμβουλίου, παρόλο που είναι το πρώτο πολιτικό ον της κοινωνίας, «απαγορεύει» δυνάμει του αντιδημοκρατικού Κανονισμού στους ενεργούς, στους παρόντες και στους έχοντες την ανάγκη πολίτες να πάρουν το λόγο. Προσπαθεί να περπατήσει πολιτικά πάνω σε πολιτικές αρχές των προηγούμενων, που ο λαός έστειλε στην αντιπολίτευση.

Ποιά είναι όμως η διαφορά του σημερινού Προέδρου από τον προκάτοχό του; Σήμερα ο κ Σπύρος Μοιράγιας, σαρώνει κάθε ικμάδα δημοκρατικής έκφρασης, ελαφρά τη καρδιά, επικαλούμενος τον Κανονισμό που ψήφισε η προηγούμενη Δημοτική Αρχή. Με λίγα λόγια «βολεύεται» με την αμαρτία των άλλων κρατώντας έτσι φιμωμένους δεκάδες πολίτες που ζητούν το λόγο αλλά δεν τον έχουν. Αναγκάζει έτσι τον Δήμαρχο να θυμίζει συχνά – και τελικά γραφικά - ότι οι πολίτες πρέπει να συμμετέχουν στα πολιτικά δρώμενα του Δήμου.

Ο προκάτοχός του όμως, ο κ. Χρήστος Πλειώτας ερμήνευε κι εφάρμοζε τον Κανονισμό κατά τέτοιον τρόπο που και το λόγο έδινε στους πολίτες αλλά και τον αφαιρούσε όταν έβλεπε - σπανίως - είτε εκτροπή, είτε ένταση. Άλλωστε ο κ. Πλειώτας ήταν αυτός που κατά την ψήφιση του Κανονισμού και όταν υπήρξε αίτημα για θέσπιση «Ώρας του Δημότη» είχε πεί ότι «… Όλες οι ώρες του Δημοτικού Συμβουλίου σε όλα τα Δημοτικά Συμβούλια είναι ώρες Δημοτών. Άλλωστε ο Δ.Κ.Κ. κατοχυρώνει με συγκεκριμένα άρθρα τη συμμετοχή των πολιτών στις τοπικές υποθέσεις. Τώρα να περιχαρακώσουμε υπό τύπο θέσπισης «Ώρα Δημότη» είναι φαινομενικά υπέρ του δημότη, ουσιαστικά αποδυναμώνει τη συμμετοχή του».

Η διαφορά λοιπόν ανάμεσα στους δύο Προέδρους είναι ουσιώδης και συνδέεται πλέον και με την ικανότητα καθενός να χειριστεί πολιτικά (και όσο πιο δημοκρατικά του επιτρέπουν οι αρχές του) τόσο τους Κανονισμούς όσο και τις Συνεδριάσεις του Συμβουλίου.

Σήμερα το έλλειμμα Δημοκρατίας στις Συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Σπάρτης είναι έντονο κι ενοχλητικό και δεν δικαιολογείται με την επίκληση του Κανονισμού. Ο ίδιος Κανονισμός ίσχυε και στην προηγούμενη θητεία αλλά οι πολίτες είχαν το λόγο και είχαν την ευκαιρία να εκφράζουν θέση τους την ώρα που πλάθεται και παράγεται η πολιτική. Τι ωραιότερο και τι πιο δημοκρατικό!

Ακόμα κι εκείνος που θα ισχυριστεί ότι η νέα Δημοτική Αρχή θέσπισε τις ανοικτές Λαϊκές Συνελεύσεις δεν θα κατορθώσει να μειώσει το έλλειμμα που χαρακτηρίζει πλέον τη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου Σπάρτης. Είναι άλλωστε το ανώτατο όργανο και όχι το ακρότατο στο ύψος της πυραμίδας εξουσίας και μέσα σε αυτό κρίνεται το σύνολο των εκλεγμένων δυνάμεων.

Είναι όμως αξιοσημείωτο ότι τον Κανονισμό – Άλλοθι της σημερινής Δημοτικής Αρχής και Συμβουλίου δεν τον ψήφισαν οι τότε δημοτικοί σύμβουλοι Βαγγέλης Βαλιώτης και Παναγιώτης Αργυρόπουλος ενώ ο δημοτικός σύμβουλος Δημήτρης Αποστολάκος ήταν αυτός που έθεσε το θέμα της θεσμοθέτησης της ώρας του Δημότη προκειμένου έτσι να «διορθώσει» τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα του Κανονισμού.

Προφανώς οι τρείς άνδρες, τότε κάτι έβλεπαν, με κάτι διαφωνούσαν. Γι αυτό σήμερα, ως Δήμαρχος ο κ. Βαλιώτης και ως ισχυροί Αντιδήμαρχοι οι κ. κ. Αποστολάκος και Αργυρόπουλος, είναι αυτοί που έχουν χρέος και λόγο να θέσουν το θέμα της Δημοκρατικής Λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου και να δώσουν λύση.
Οι πρωτοβουλίες τους και οι πολιτικές τους θέσεις πρέπει να αφορούν:

- Στην δημοκρατικότερη συμπεριφορά (ή αν θέλετε χειρισμό) του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου ο οποίος είναι πλέον υποχρεωμένος να προεδρεύει ως πολιτικό όν και όχι ως αιρετός διοικητής, αφήνοντας τα περιθώρια στους δημότες να συμμετέχουν την ώρα μάλιστα που τιμούν το Συμβούλιο με την παρουσία τους και την διάθεση τους.

- Στην άμεση δρομολόγηση των διαδικασιών για αλλαγή και ψήφιση ενός νέου Κανονισμού Λειτουργίας που θα θωρακίζει τη Δημοκρατία.

Ο Δήμος Σπάρτης είναι Δήμος εγνωσμένης νοοτροπίας και κοινωνία κανονικών συνθηκών. Οι πολίτες του Δήμου διαχρονικά και σταθερά δεν έχουν δώσει δείγματα έξαλλης, ακραίας, ασύμβατης ή ύποπτης συμπεριφοράς όταν συμμετέχουν στις συνεδριάσεις.

Αντίθετα, πολλά από τα θετικά που έχουν σημειωθεί ή αρκετά από τα επικίνδυνα που έχουν αποφευχθεί, οφείλονται σε ενεργούς και υπεύθυνους δημότες που είχαν είτε την ευαισθησία, είτε την επάρκεια ή ακόμα και την προνοητικότητα να παρέμβουν.

Αν οι αιρετοί της Σπάρτης θέλουν τους Δημότες σε 25άδες να καταθέτουν εγγράφως θέματα και να διεκδικούν τα αυτονόητα θα πρέπει να το δηλώσουν δημόσια στην επόμενη συνεδρίαση. Ακόμα όμως και σε αυτή την περίπτωση – καταφυγή ο Δήμος διαβαθμίζει τον ρόλο του πολίτη και τον κατηγοριοποιεί. Ενώ, όταν ο δημότης, ατομικά και υπεύθυνα παρίσταται στη Βουλή της ιδιαίτερης πατρίδας του, τότε πολιτεύεται πραγματικά και αυθεντικά.

Με την έκκληση λοιπόν οι κ. κ. Βαλιώτης, Αποστολάκος και Αργυρόπουλος, να παρέμβουν θυμίζω ποιές ήταν οι απόψεις τόσο του σημερινού Προέδρου κ. Μοιράγια όσο και του Δημάρχου κ. Βαλιώτη, την κρίσιμη ώρα της ορκωμοσίας του.

Σπύρος Μοιράγιας: «Χρειάζεται καλή διαχείριση στα δημοτικά πράγματα και στα έργα γιατί με αυτόν τον τρόπο θα κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του πολίτη και θα μπεί συμμέτοχος ο πολίτης. Ο Δήμος πρέπει να λειτουργεί όπως το σπίτι μας… Σωστή διαχείριση και συμμετοχή όλων. Στο σπίτι συμμετέχουν όλοι. Κάπως έτσι πρέπει να λειτουργήσει ο Δήμος…»

Βαγγέλης Βαλιώτης: «H νέα δημοτική αρχή έχει πλήρη επίγνωση της βαριάς ευθύνης που της ανέθεσαν οι πολίτες. Δεσμεύομαι για χρηστή διοίκηση, διαφάνεια, αξιοκρατία και συλλογικότητα που θα εξασφαλίζεται μέσα από συμμετοχικές διαδικασίες σε όλα τα επίπεδα. Η πολυφωνία και η υγιής αντιπαράθεση είναι τα εχέγγυα για τη δημοκρατική και αποτελεσματική λειτουργία της νέας δημοτικής αρχής. Ο δήμος καλείται να πορευθεί σε δύσκολες συνθήκες, με μειωμένους πόρους. Θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για την ευημερία των πολιτών, τους οποίους παροτρύνω να στηρίξουν την προσπάθεια, καταθέτοντας τις ιδέες, τις προτάσεις και τις διαφωνίες τους.»

Τα όσα έλεγαν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα που βιώνουν σήμερα οι ενεργοί δημότες. Άνθρωποι που ανεβαίνουν τα σκαλιά του Δημαρχείου, με σύνεση και υπευθυνότητα παρίστανται στη συνεδρίαση ελπίζοντας ότι θα τους δοθεί ο λόγος για το θέμα που έχουν και άποψη, πολλές φορές σφαιρικότερη από τους συμβούλους, εχουν γνώση, συχνά καλύτερη από τους συμβούλους και διάθεση, τουλάχιστον ίδια με αυτή των δημοτικών συμβούλων. Φεύγουν όμως απογοητευμένοι, περιφρονημένοι και προβληματισμένοι…