Γράφει ο Ηλίας Μπόνος

ΣΠΑΡΤΗ. Εγγλέζος, με σανδάλι και σακίδιο, κάποιας ηλικίας, έχει σταθεί απέναντι από το Κενοτάφειο του Λεωνίδα. Δεν έχει καταφέρει να αγγίξει τις κυκλώπειες πέτρες του Κενοταφείου καθ΄ ότι η περιοχή προορίζεται για απολαυστική πίτσα και όχι για τουρισμό…

Κατάκοπος από τον ήλιο του καλοκαιριού απομακρύνεται και ξαφνικά σταματά.
Κοιτάζει για ακίνητος και για αρκετά λεπτά της ώρας ένα οικόπεδο απέναντι ακριβώς από το Κενοτάφειο… Βγάζει το καπέλο του και σκουπίζει το μέτωπό του. Κουνάει το κεφάλι με απογοήτευση. Κοιτάζει δεξιά, κοιτάζει αριστερά και βλέπει τους Σπαρτιάτες να περνούν, να τρώνε, να πίνουν και να συνομιλούν… (Σίγουρα κάποιες από τις κουβέντες αφορούν στο Μουσείο της Σπάρτης και στην ατυχία της, αδικημένης, πόλης…)

Ο Εγγλέζος δεν φεύγει ξανακοιτά το οικόπεδο. Σηκώνει την φωτογραφική μηχανή του και τραβά. Συνεχίζει να το κοιτά… Μετα από λίγη ώρα αποχωρεί. Το ύφος του είναι κατάφορτο από λύπη και απογοήτευση. Λες και κάποιος μύθος κατέρρευσε, λες και κάποια ιδέα διαψεύσθηκε…

Τι κοιτούσε ο Εγγλέζος;
Μάρμαρα πάνω στα οποία κάποτε ακουμπούσαν Σπαρτιάτες πολεμιστές. Ισως και κάποιοι από τους 300. Πέτρες που έβαλαν κάποτε σε τάξη Ρωμαίοι λεγεωνάριοι. Κεραμμύδια που έπλασαν κάποιοι Βυζαντινοί… Ανάμεσα στον Μύθο, στην ιστορία, στην Παράδοση ο Εγγλέζος είδε χαρτιά υγείας και πλαστικές σακούλες. Ανάμεσα στη Δόξα, στην Αξία και στα Ανεκτίμητα διέκρινε μπουκάλια, ομπρέλες και πλαστικά λουλούδια. Δίπλα στα αρχαία είδε σκουπίδια. Πάνω στα ευρήματα μύρισε απορρίμματα…

Κάποιος είχε τολμήσει, τον Μάιο του 2014, να πει ότι αυτά τα οικόπεδα, αυτοί οι χώροι πρέπει να καθαριστούν, να φωτιστούν και να αναδειχθούν… Από τους 100 πολίτες τον κατάλαβαν μόνον οι 6…
Οι άλλοι 94 θεωρούν, μάλλον, ότι αυτό που φταίει για τη μιζέρια και την κατάντια της πόλης είναι η έλλειψη του Μουσείου. Κι επειδή οι πολλοί δεν μπορεί να κάνουν λάθος δείτε ποια είναι εικόνα της πόλης που αγωνίζεται να αποκτήσει Μουσείο. Είναι η εικόνα που κοιτούσε ο Εγγλέζος… και κράτησε ως ανάμνηση στην μηχανή του…