Γράφει ο Βασίλης Καλαματιανός*

Για να θυμούνται οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.

- Έχει γίνει παράδοση, έθιμο βαθιά ριζωμένο, τις ημέρες που προηγούνται του Πάσχα, οι διάφορες ευχές να συνοδεύονται, με το Καλό Πάσχα ή καλή Ανάσταση.

- Εκείνη τη χρονιά όμως, 50 χρόνια πριν, μέρες του Πάσχα το 1964, ήταν εντελώς διαφορετικά για χιλιάδες οικογένειες, για την Κομμουνιστική Αριστερά, για τους Δημοκρατικούς πολίτες, με μια έννοια, για τη μεγάλη πλειοψηφεία του λαού μας.

-Το μεγάλο γεγονός ήταν η αποφυλάκιση (όχι όλων) αλλά πάντως χιλίων (1000) περίπου πολιτικών κρατουμένων, πατριωτών, αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ, Κομμουνιστών που παράμεναν φυλακισμένοι για 18 χρόνια από το 1946, με ψεύτικες κατηγορίες, από Δικαστήρια σκοπιμότητας, που στήθηκαν με την καθοδήγηση των Άγγλων και των υποτακτικών τους κυβερνήσεων. Στην ουσία τους είχαν φυλακίσει, γιατί ήθελαν να υποτάξουν το κίνημα, γιατί οι αγωνιστές δεν υπέκυπταν στις πιέσεις, να απαρνηθούν την αγωνιστική τους δράση και την ιδεολογία τους, να υπογράψουν τη γνωστή εκείνη την περίοδο και για χρόνια αργότερα, δήλωση μετανοίας, αποκήρυξης του ΚΚΕ και των παραφιάδων του.

-Η αποφυλάκιση ήταν αποτέλεσμα της πάλης του λαού μας, καθολική απαίτηση για Δημοκρατική ομαλότητα, η πίεση της διεθνούς κοινής γνώμης, που εκφραζόταν με κινητοποιήσεις και αποδοκιμασίες ακόμη και του τότε Βασιλικού ζεύγους π.χ. στην Αγγλία ενάντια στη Φρειδερίκη.

-Για μας όμως στη Σπάρτη, στη Λακωνία, είχε κάτι το ξεχωριστό, ας το πω τοπικό χαρακτήρα.

-Σε μια εκδήλωση στα γραφεία της ΕΔΑ (στις παλιές φυλακές) καλωσορίσαμε τους συντοπίτες μας αγωνιστές ( αν θυμάμαι καλά), αυτοί ήταν: Αγαθίας Νίκος, ΑΪβαλής Γιώργης, Γαλάνης Άγγελος, Γραμματικάκης Βασίλης, Γραμματικάκης Γιάννης (Αστραπόγιαννος), Κουτράκος Μήτσος, Κωνσταντάκος Χριστόφορος, Μπαρμπαγιάννης Θωμάς, Παπαφάγος Γιάγκος, Σαραντάκος Μάνθος, Τσαχαγιάκος Γιώργος, Χριστάκος Θεόδωρος.

-Από τους συμμετέχοντες μεταξύ άλλων ήταν από τη Νομαρ. Επιτρ. της ΕΔΑ οι πρώην εξόριστοι σε Μακρόνησο και Γυάρο, Γραμματικάκης Μιχάλης γραμματέας, Μπαρδούνιας Βασίλης οργανωτικός, Αλειφέρης Απόστολος, Κωστάκος Νίκος, Πετροπουλάκης Παναγιώτης και οι παλαιότερα αποφυλακισθέντες Μιχαλακάκος Σταύρος και Παναγάκης Γιώργος.

-Οι εικόνες, τα πρόσωπα, τα συναισθήματα που εναλλάσονταν, δάκρυα χαράς, χαμόγελα ελπίδας και αισιοδοξίας, αγωνιστικής διάθεσης παραμένουν ζωντανά και άσβεστα, με συντροφεύουν όλα αυτά τα χρόνια.

Και τώρα 50 χρόνια μετά, τι;

-Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε είχαμε πολλά και σοβαρά γεγονότα, διεθνή που έκαναν την κατάσταση χειρότερη και στη χώρα, Δικτατορία, Δημοψήφισμα, διάφορες κυβερνήσεις. Ένα δεν άλλαξε ακόμη, η κυριαρχία του ντόπιου και ξένου μονοπωλιακού κεφαλαίου, η εξάρτηση της χώρας από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα με τη σύμφωνη γνώμη των κυβερνήσεων και της άρχουσας αστικής τάξης.

-Τα τελευταία χρόνια και σήμερα υπάρχει επιδείνωση της οικονομικής θέσης των εργαζομένων καθώς και των μικρομεσαίων επιχειρηματιών και αγροτών, περιορισμός των Δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, κυρίως μέσα από την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, περιορισμό και των αρμοδιοτήτων της Βουλής, πιο ωμή παρέμβαση των ιμπεριαλιστικών κέντρων ΔΝΤ-Ε.Ε.-ΕΚΤ-ΝΑΤΟ-ΗΠΑ, με άμεσο τοποτηρητή την Τρόικα.

- Πηγαίνοντας για τις εκλογές του Μάη, αυτό που κυριαρχεί είναι η προσπάθεια απόκρυψης της πραγματικότητας. Συσκοτίζουν ότι μέσα στην Ε.Ε., η κατεύθυνση της πολιτικής και τα μέτρα δεν αλλάζουν, π.χ. ότι οι ντιρεκτίβες της Ε.Ε. αναφέρουν:

α) έλεγχο και καθορισμό οικονομικής πολιτικής μέχρι αποπληρωμής του 70% του χρέους, β) έλεγχο και καθορισμό του κρατικού προϋπολογισμού, γ) μείωση εργασιακού κόστους, άρα μείωση μισθών, δ) παραμένουν οι δεσμεύσεις για ποσοστώσεις σε αγροτικά προϊόντα, ναυπηγεία κλπ.

- Με βάση αυτή την πραγματικότητα πρέπει να καταδικαστούν και στην κάλπη οι θέσεις και πρακτικές των κομμάτων και κινήσεων που στηρίζουν την Ε.Ε., πριν απ' όλα τα κυβερνητικά ΝΔ, ΠΑΣΟΚ αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ, καμιά εμπιστοσύνη στις παλινωδίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στις άλλες κινήσεις. Ούτε μία ψήφο στη ναζιστική Χρυσή Αυγή.

-Το ΚΚΕ και η ΕΔΑ τη δεκαετία του 1960 αντιτάχθηκαν στη σύνδεση της χώρας στην ΕΟΚ. Το ΚΚΕ αντιτάχθηκε στην ένταξη, όταν άλλα κόμματα έταζαν αγορά 300 εκ. και χρυσά κουτάλια, αποκάλυψε τις συνέπειες για την οικονομία της χώρας και το λαό, πρωτοστατεί στην ανάπτυξη της πάλης.

- Το αποτέλεσμα των εκλογών δε θα αναδείξει βέβαια κυβέρνηση, έχει όμως σημασία γιατί θα δρομολογηθούν εξελίξεις και ανακατατάξεις στο πολιτικό σύστημα και σε κυβερνητικό επίπεδο.

- Ωστόσο το κύριο, αυτό που θα καθορίσει τις εξελίξεις είναι η ανάπτυξη της πάλης της εργατικής τάξης και του λαού. Αυτό, βέβαια, για να γίνει, να έχει συνέχεια και αποτέλεσμα, πρέπει να πατήσει σε γερές, στέρεες βάσεις, να δημιουργεί αυτοπεποίθηση και προοπτική.

Πρώτο και κυρίαρχο είναι, η ενότητα της εργατικής τάξης, το ξεπέρασμα αντιλήψεων που προκαλούνται λόγω της ανομοιομορφίας π.χ. Δημόσιος - Ιδιωτικός τομέας, μόνιμοι - λόγω ιδεολογικο-πολιτικών διαφορών και κομματικών τοποθετήσεων που διασπούν την ενότητα δράσης και αντικειμενικά αποδυναμώνουν το αποτέλεσμα των διεκδικήσεων.

Δεύτερο, πολύ σημαντικό, είναι ο συντονισμός δράσης, η συμμαχία της εργατικής τάξης με τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και της αγροτιάς.

-Βάση αυτής της συμμαχίας που θα συμβάλλει και στο ξεπέρασμα των διαφορετικών αντιλήψεων, θα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση των άμεσων κοινών προβλημάτων, το αντιπάλεμα της σημερινής πολιτικής της Ε.Ε. Σημαντικό ζήτημα πρέπει να είναι η οργάνωση της ιδεολογικής και πολιτικής πάλης ενάντια στην εγκληματική ναζιστική Χ.Α., καθώς και η απαίτηση για ξεκαθάρισμα των Σωμάτων Ασφαλείας, των Ένοπλων Δυνάμεων και του κρατικού μηχανισμού από φασιστικά στοιχεία.

-Αυτή η συμμαχία πρέπει να διευρύνεται με φορείς νεολαίας, επιστημόνων, πολιτισμού και να ενιαιοποιείται ώστε να διαμορφωθεί η πολιτική της έκφραση, ένας κοινωνικο-πολιτικός οργανισμός, ένα μεγάλο πλειοψηφικό ριζοσπαστικό Δημοκρατικό, Αντιμονοπωλιακό, Αντιϊμπεριαλιστικό, Πατριωτικό ρεύμα. Η επεξεργασία προγράμματος κυβερνητικής εξουσίας θα είναι με σαφήνεια ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, θα εκφράζει τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Προϋπόθεση είναι η συμμετοχή του ΚΚΕ και κομμάτων και κινήσεων που συμφωνούν, η δημιουργία δεσμών με κινήματα και πολιτικές δυνάμεις άλλων χωρών.

-Βασικοί άξονες του προγράμματος πρέπει να αποτελούν:

Η κρατικοποίηση του Τραπεζικού συστήματος, των τομέων στρατηγικής σημασίας της οικονομίας, η μονομερής διαγραφή του χρέους. Συνολικά ένα πρόγραμμα που θα αντιμετωπίζει τα άμεσα ζωτικά προβλήματα του λαού, αναπτυξιακό, ρεαλιστικό, για να πείθει, να συσπειρώνει και να δίνει ώθηση για τη διεκδίκηση και εφαρμογή του. Ο συνδυασμός εξωκοινοβουλευτικής και κοινοβουλευτικής πάλης γι' αυτό το πρόγραμμα μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα για το λαό και τη χώρα, να ανοίξει δρόμους για γενικότερες κοινωνικές αλλαγές.

Υ.Γ. Στην εκδήλωση της ΕΔΑ το 1964 ο συντάκτης του κειμένου συμμετείχε σαν γραμματέας της νεολαίας της ΕΔΑ στο νομό.

Απρίλης 2014

*(Γραμματέας Νεολαίας της ΕΔΑ προδικτατορικά, συνελήφθη από τη χούντα κι εξορίστηκε επί 3,5 χρόνια, στέλεχος του ΚΚΕ σε τοπικό, περιφερειακό και κεντρικό επίπεδο μεταδικτατορικά, σήμερα Γ.Γ του Συνδέσμου Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αντιστασιακών (Σ.Φ.Ε.Α) του αντιδικτατορικού αγώνα).