Σχετικά με τον Προσεισμικό Έλεγχο των Σχολείων

Γράφει ο Γρηγόρης Βουλουμάνος*

Γιατί λαϊκή συσπείρωση;

Γιατί είναι η μόνη δύναμη που εγγυημένα και άοκνα δουλεύει διαρκώς για τις ανάγκες των πολλών και όχι για τα κέρδη των λίγων.

Είναι η δύναμη που εργάζεται διαρκώς στην κατεύθυνση της επίλυσης των προβλημάτων του λαού, για την βελτίωση των όρων διαβίωσης του, για την διεκδίκηση τελικά αυτών που θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα το 2023.

Και μιας και μιλάμε για αυτονόητα υπάρχει έστω και ένας που να μην αντιλαμβάνεται ότι η ασφάλεια των σχολικών κτηρίων, των κτηρίων δηλαδή που μπαίνουν κάθε μέρα μέσα τα παιδιά μας, είναι ζήτημα απολύτου προτεραιότητας;;

Και όμως, σε πλήρη αντίθεση με το παραπάνω προφανές η ασφάλεια των σχολικών κτιρίων όχι μόνο δεν είναι εξασφαλισμένη αλλά δεν διαφαίνεται να αποτελεί προτεραιότητα ούτε καν η διενέργεια προσεισμικών ελέγχων και αυτό αποτελεί έμπρακτη θέση όλου του πολιτικού φάσματος που κυβερνά, κυβέρνησε ή στηρίζει την επικρατούσα πολιτική, την πολιτική ΚΕΡΔΟΥΣ/ΟΦΕΛΟΥΣ, την πολιτική που «έφτιαξε» και με μαθηματική βεβαιότητα θα «ξαναφτιάξει» ΤΕΜΠΗ.

Θα προσπαθήσω εν συντομία να αναπτύξω το θέμα με απλά λόγια:

Ο προσεισμικός έλεγχος διενεργείται μέσα από μια διαδικασία τριών σταδίων:

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟΣ: αποτελεί μια συμβατική, μη υπολογιστική, μακροσκοπική και συλλογής στοιχείων διαδικασία από την οποία προκύπτει για το κτήριο μια βαθμολογία. Η βαθμολογία αυτή μας υποδεικνύει την αναγκαιότητα να περάσουμε στον δευτεροβάθμιο έλεγχο άμεσα η μεσοπρόθεσμα

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟΣ: Συνιστά πιο σύνθετη διαδικασία η οποία περιλαμβάνει και υπολογιστικό μέρος και η οποία μας δίνει ένα πρώτο αποτέλεσμα για την επάρκεια η μη του κτιρίου και μας κατευθύνει ή όχι (και με τί προτεραιότητα) στο τρίτο στάδιο που αποτελεί και τον ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΤΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ του κτιρίου

ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΟΣ: Αποτελεί την ουσιαστική και πλήρη μελέτη στατικής επάρκειας με βάση τους ισχύοντες κανονισμούς. Αν σε αυτή την φάση προκύψει ανεπάρκεια τότε υποχρεωτικά πρέπει να προχωρήσει μελέτη στατικής ενίσχυσης του κτιρίου και -φυσικά- υλοποίηση της.

Στην χώρα υπάρχουν περίπου 20,000 σχολικά κτήρια (σε σύνολο περίπου 70,000 δημοσίων κτιρίων). Από το 2001 (μετά το σεισμό της Πάρνηθας) που μέσω εγκυκλίου «εξαγγέλθηκε» η άμεση διενέργεια προσεισμικών ελέγχων για το σύνολο των δημοσίων κτιρίων οι έλεγχοι θεωρητικά έχουν ξεκινήσει αλλά ο ρυθμός τους είναι δραματικός και θα απαιτηθούν 70 χρόνια για να ολοκληρωθεί και ακόμα περισσότερα για να αποκατασταθούν τα κτήρια που είναι επικίνδυνα. Ο γενικός αυτός ρυθμός ακολουθείται και στην περίπτωση των σχολικών κτηρίων.

Και ευλόγως ερωτώ:

• Γιατί δεν έχουμε επίσημη ενημέρωση για τον αριθμό των σχολείων που έχουν περάσει από πρωτοβάθμιο έλεγχο και ποια τα αποτελέσματα αυτού;
• Πόσα σχολεία προέκυψε ότι πρέπει να περάσουν σε δευτεροβάθμιο έλεγχο;
• Πόσοι από τους απαιτούμενους δευτεροβάθμιους ελέγχους έγιναν;
• Πόσα γνωρίζουμε ήδη ότι απαιτούν τριτοβάθμιο?, πόσοι τέτοιοι έγιναν; Και ποια τα αποτελέσματά τους;

Η πραγματικότητα, αν και επισήμως άγνωστη είναι λίγο πολύ γνωστή.

Έχουν διενεργηθεί κάποιοι -ίσως και αρκετοί- πρωτοβάθμιοι έλεγχοι, λίγοι δευτεροβάθμιοι και ελάχιστοι τριτοβάθμιοι των οποίων όμως τα αποτελέσματα δεν έχουν γίνει γνωστά γιατί τότε η πολιτεία θα ήταν υπόλογη για τα επόμενα επιβεβλημένα βήματα που απαιτείται να γίνουν και δεν έγιναν.

Το συμπέρασμα είναι απλό και σαφές:

Προσεισμικοί έλεγχοι γίνονται, με ρυθμό χελώνας και αυτό οφείλεται σε 3 λόγους:

Πρώτον: διότι ΔΕΝ αποτελεί πολιτική προτεραιότητα

Δεύτερον: διότι όσο δεν προχωρούν και δεν κοινοποιούνται τα αποτελέσματα το κράτος μπορεί να κρύψει της εγκληματικές του ευθύνες απέναντι στους πολίτες σχετικά με τα κτίρια που στεγάζουν τα παιδιά τους.

Τρίτον: διότι εκτιμάται ότι αν είχαν ολοκληρωθεί οι απαιτούμενοι έλεγχοι η αναγκαιότητα για στατικές ενισχύσεις σε κτήρια θα ήταν τόσο μεγάλη που το κράτος θα βρισκόταν σε πολύ δύσκολη θέση καθώς θα έπρεπε να βάλει το χέρι πολύ βαθιά στην τσέπη για κάτι που ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ.

Πολιτική επιλογή του κράτους δεν είναι η χρηματοδότηση για ασφαλή σχολεία αλλά η αδρή επιδότηση της «ανεμογεννήτριας» με τα χρήματα φυσικά του φορολογούμενου λαού (ο οποίος στην συνέχεια είναι και υποχρεωμένος να πληρώνει και το ρεύμα τρείς και τέσσερες φορές παραπάνω και μάλιστα νομικά κατοχυρωμένα προς όφελος του «επενδυτή»).

Δεν θα σας κουράσω περισσότερο, τα συμπεράσματα δικά σας.

Είναι επιτακτική ανάγκη να ενισχυθούν τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης παντού γιατί μόνο έτσι θα βάλουμε φρένο στην επικρατούσα λογική της κόστους - οφέλους, γιατί μόνο έτσι θα αποσπάσει ο λαός κατακτήσεις από το σύστημα που «ορκισμένα» είναι εναντίων του, γιατί μόνο έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για μια ανώτερη κοινωνία.

Καλή δύναμη σε όλους

(*) Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., Γραμματέας του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Λακωνίας, υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος Λακωνίας με την Λαϊκή Συσπείρωση