Σε τούτο τον τόπο, σήμερα, δεν υπάρχουν να εξεγείρουν τον καημό του ανθρώπου. Υπάρχουν όμως εργολάβοι…
Όχι ένα, όχι δύο, ούτε τρία, ουδέ και τέσσερα παιδιά… Πολλά περισσότερα.

Ο καημός, αρχικά και η αγανάκτηση, στη συνέχεια του πολίτη ξεχειλίζει…
Πάνω που ο καημός καμώνεται, με την κατασκευή έργων που έπρεπε να έχουν γίνει από το 1970, έρχεται η αγανάκτηση να τα σβήσει όλα.
Ένα στα δύο οδικά έργα στη Λακωνία καταρρέει…
Τα αυτία των αρμοδίων δεν ιδρώνουν, δεν ακούνε…
Ποιος είναι άραγε ο αρμόδιος; Αυτός που μας έχει σβερκώσει και μας κρατά το κεφάλι κάτω… Κατα τα’ άλλα «υπερήφανοι οι Λάκωνες του 2012…»

Μετα από την Εθνική Οδό Τρίπολης – Σπάρτης, μετα από την γέφυρα για Κροκεές, μετα από την Μακρυνάρα, μετα από τη Σελλασία, μετά, μετά, μετά…. Θα έμενε παραπονούμενη η Νεάπολη και η Μονεμβάσια. Βυθίστηκε ο δρόμος, κόπηκε ο Νομός... Εθνικός δρόμος...

Ο επόμενος που θα πέσει είναι ο Εθνικός δρόμος Βουτιάνοι - Σπάρτη... Ο παλαιός...

Κάτω… Κάτω το κεφάλι Λάκωνα ιθαγενή αν νομίζεις ότι έχεις δικαίωμα έστω για έναν δρόμο της προκοπής…
Κάτω το κεφάλι ονειροπαρμένε πολίτη που νόμισες ότι επειδή ύμνησαν ποιητές τον τόπο σου μπορείς να ονειρεύεσαι…
Κάτω το κεφάλι, δούλε βουβέ του συστήματος…
Κάτω το κεφάλι Λάκωνα, κάτω, να βλέπεις τα χάλια στις κατασκευές και συ να λες ότι είναι έργα αφηρημένης τέχνης…
Κάτω, εκεί, στις τελευταίες θέσεις ανάπτυξης, προόδου και προκοπής…

Κάτω το κεφάλι, αναιδή, που τόλμησες να κρίνεις την παγκόσμια οικογένεια των εργολάβων…
Κάτω το κεφάλι κακομοίρη ακρίτα της ανάπτυξης και της ευημερίας.
Κάτω…

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr