Γράφει ο Παναγιώτης Ηλ. Κομνηνός*

΄Όταν οι επιστήμονες όλου του κόσμου ανησυχούν για πιθανή εξάπλωση του κορονοϊού υπό μορφή πανδημίας και σηκώνουν τα χέρια ψηλά, αδύναμοι να προστατεύσουν τους ασθενείς λόγω ανυπαρξίας, προς το παρόν τουλάχιστον, του κατάλληλου αντίδοτου-εμβολίου.
Όταν και το δικό μας κράτος κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, ώστε να προλάβει το κακό και να αποτρέψει την εξάπλωσή του.
΄Όταν συνοπτικά συμβαίνουν όλα αυτά και δεν γνωρίζουμε τι μπορεί να μας ξημερώσει, τότε και σε σχέση με όλους αυτούς ανά την Ελλάδα, που προκλητικά αδιαφορούν για τις συστάσεις και οδηγίες των ειδικών επιστημόνων για λήψη μέτρων αποτροπής της μετάδοσης του άγνωστου ιού, ασφαλώς και υπάρχει πρόβλημα και μάλλον θα πρέπει να συμβαίνει εκείνο, που ακούστηκε στα δελτία ειδήσεων των ΜΜΕ από γνωστό έλληνα καθηγητή της Υγείας σε πανεπιστήμιο του Λονδίνου, ότι «πρόκειται για ανευθυνότητα…….Πρόκειται για γαϊδουριά….».
Όταν τα μάτια όλου του κόσμου είναι στραμμένα στα ελληνοτουρκικά σύνορα και η χώρα μας δέχεται μια ασύμμετρη απειλή από τη γείτονα Τουρκία, η οποία σκοπεύει να μας στείλει ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες με παράνομη παραβίαση των συνόρων μας, όπως τούτο μεθοδικά ετοιμάζεται από τον ποινικά υπόλογο πρόεδρο της Τουρκίας**.
Όταν χιλιάδες ελληνόπουλα της αστυνομίας και του στρατού μας, αγρυπνούν και αποκρούουν με κίνδυνο της ζωής τους απανωτές απόπειρες παράνομης εισόδου στη χώρα μας ,από τα χερσαία και θαλάσσια σύνορά μας, για να μην επαναληφθεί εκείνο που συνέβη το 2015 από την τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία άνοιξε τα σύνορα- τα ανύπαρκτα για κάποιους από τα ηγετικά στελέχη του-για να εισέλθουν αμέτρητες χιλιάδες ταλαιπωρημένων ανθρώπων από κάθε γωνιά της εγγύς Ανατολής και της Αφρικής. Τότε που γέμισε η χώρα με πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες, στο όνομα μιας δήθεν διεθνιστικής αλληλεγγύης, που όμως στοίχισε ακριβά στους ίδιους αλλά και στη χώρα μας, με αποτέλεσμα να καταστεί ο τόπος μας αποθήκη ψυχών, φαινόμενο πρωτοφανές που ήταν αντίθετο στη συνείδησή μας, στην ανθρωπιά μας και στον πολιτισμό μας και καλό θα είναι να μη ξεχνάμε την Ειδομένη, τη Μόρια κ.ά.
Όταν τώρα γίνεται ένας αγώνας από την κυβέρνηση τόσο σε διπλωματικό επίπεδο όσο και σε επιχειρησιακό, για να μην πληρώσει η χώρα μας τα σπασμένα των άλλων και όλες οι χώρες της Ευρώπης η μία μετά την άλλη, δηλώνουν τη συμπαράστασή τους σ΄ εμάς, και μάλιστα σήμερα 3-3-2020 η 3μελής ηγεσία της Ε.Ε. ετοιμάζεται να μεταβεί στον ΄Εβρο για να διαπιστώσει το μέγεθος της απειλής, πράγμα που ποτέ δεν είχε συμβεί στο παρελθόν για αντίστοιχη περίπτωση.
Όταν οι ένοπλες δυνάμεις μας έχουν τεθεί σε ύψιστη ετοιμότητα και κινητικότητα, προς φύλαξη των ακριτικών συνόρων της χώρας σε όλο το ανατολικό μήκος τους από τον ΄Εβρο ως το Καστελόριζο και πρόκειται για εξαιρετική και δίχως πρόσφατο προηγούμενο περίπτωση εθνικής ανάγκης.
Τώρα λοιπόν, που η συντριπτική πλειοψηφία του λαού κοιτάζει προς τα σύνορά μας, γιατί γνωρίζει πλέον πως το προσφυγικό θα είναι το πιο σοβαρό εθνικό πρόβλημά μας απ΄ εδώ και στο εξής και μεταφορικά ίσως και να ζωντανεύουν ακόμη και μνήμες ανάλογων κατά το παρελθόν προσβολών της εθνικής μας κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας. ΤΩΡΑ λοιπόν, που θάπρεπε όλοι να κοιτάζουμε προς τα εκεί, κάποιοι εξακολουθούν να ονειρεύονται ανοικτά σύνορα, ενώ η αντιπολίτευση της χώρας μας και κυρίως η αξιωματική , αντί να συμπορευτεί δημιουργικά με την κυβέρνηση, αφήνοντας κατά μέρος τις όποιες διαφορετικές θέσεις ή απόψεις –κατά την εκτίμηση του γράφοντος και λαμβάνοντας υπ΄ όψει τις καθημερινές ανακοινώσεις τους σε σχέση με τα συμβαίνοντα- αποδεικνύεται μικρή και κατώτερη των περιστάσεων
Κορονοϊός και προσφυγικό: Δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα και έννοιες. Στο βάθος-βάθος όμως και μετά από μια συγκριτική μελέτη της φαινομενολογίας αμφοτέρων, μπορεί να προκύψουν κοινά ψυχοπαθητικά στοιχεία, αν μη τι άλλο τουλάχιστον, ανορθολογισμού.

*Δικηγόρος

**Απορίας άξιο είναι ,πως συμβαίνει να μην έχει παραπεμφθεί ακόμη στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας και ιδίως σε βάρος Κούρδων, Ιρακινών, Σύριων και ανθρώπων που πνίγονται στις θάλασσες