Είναι σημαντικό πράγμα σε μια πόλη να ισχύει η ισοπολιτεία και η δικαιοσύνη.
Για την αξιοπιστία των Αρχών είναι κρίσιμο μέγεθος η διαχείριση του δημοσίου χρήματος με διαφάνεια.
Ομοίως, η αντιμετώπιση των δημοτών πρέπει να διέπεται από τις αρχές της ισότιμης αντιμετώπισης.
Αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα κάθε δημότη που επιχειρεί στην πόλη είναι να αντιμετωπίζεται από τον Νόμο και τη Διοίκηση, όχι κατ’ εξαίρεση αλλά, ίσα και ανάλογα με τους άλλους.
Ακόμα και στις περιπτώσεις που διαφεύγει της προσοχής της Διοίκησης και των Αρχών η τήρηση της ίσης και ακριβοδίκαιης αντιμετώπισης των δημοτών, υπάρχει πάντα περιθώριο διόρθωσης.

Στην Κεντρική Πλατεία της Σπάρτης δραστηριοποιούνται διάφορες επιχειρήσεις, κυρίως στον τομέα της Εστίασης και της Ψυχαγωγίας.
Από την δραστηριότητα τους προκύπτουν: Έσοδα, φόροι, τέλη αλλά και παραβάσεις, πρόστιμα και ποινές.
Όλες οι επιχειρήσεις στην Κεντρική Πλατεία στεγάζονται σε ακίνητα ιδιωτών εκτός από τη Λέσχη, στο ισόγειο του Δημαρχείου, που ως εκμισθωτή έχει τον Δήμο Σπάρτης.
Αυτές οι επιχειρήσεις, κατά καιρούς, αντιμετωπίζουν προβλήματα – άλλοτε λόγω κρίσης και άλλοτε λόγω αστοχίας τους – κι έρχονται αντιμέτωπες με τον Νόμο και τον Δήμο.
Δεν είναι μάλιστα ούτε λίγες, ούτε παρελθούσες οι περιπτώσεις επιχειρήσεων στις οποίες «μπήκε λουκέτο» λόγω επανάληψης κάποιων παραβάσεων. Αν και δύσκολοι οι καιροί, ο Δήμος εφάρμοσε τους κανονισμούς και δυνάμει σχετικής νομοθεσίας «απαγόρευσε» στην ουσία τη λειτουργία αυτών των επιχειρήσεων.

Αυτή η τυπικότητα (για κάποιους άλλους αυστηρότητα και για κάποιους απλά νομιμότητα) θα ήταν καλό να ισχύει για όλους τους επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην πόλη.

Αυτονόητο είναι ότι έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται όλες οι επιχειρήσεις της Κεντρικής Πλατείας της πόλης. Επιβεβλημένο είναι να ισχύει και να εφαρμόζεται με την ίδια τυπικότητα (αυστηρότητα / νομιμότητα) κάθε έλεγχος και κάθε απαίτηση από το κατάστημα της Λέσχης.
Το ισόγειο του Δημαρχιακού Μεγάρου είναι ιδιοκτησία του Δήμου. Ανήκει δηλαδή στον Δημότη της πόλης. Τα έσοδα από την μίσθωση και λειτουργία του αφορούν πρώτα τον Δημότη και μετά τον Δήμο. Περιμένει λοιπόν κανείς, για λόγους τυπικούς αλλά και ουσιαστικούς, η λειτουργία της Λέσχης να είναι υποδειγματική, άψογη, και να αποτελεί το μέτρο σύγκρισης για όλες τις επιχειρήσεις στην Κεντρική Πλατεία.(Όπως άλλωστε συμβαίνει στο θέμα του μισθώματος)
Είναι όμως έτσι;

Πληροφορίες, που συνεχώς εντείνονται, κάνουν λόγω για πρόβλημα στις σχέσεις του Δήμου με τον ενοικιαστή της Λέσχης. Εκτός από την φήμη ότι δεν υπάρχει καλή επικοινωνία κι επαφή, υπάρχουν και στοιχεία που αφορούν τη ασυνέπεια του ενοικιαστή στην καταβολή των οικονομικών του υποχρεώσεων προς τον Δήμο.
Αν τα στοιχεία αυτά αληθεύουν θα πρέπει άμεσα να μπει κάποια τάξη αφού ήδη στην Κεντρική Πλατεία ο Δήμος έχει δείξει το τυπικό του πρόσωπο.

Αν δηλαδή επαληθευτούν οι πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο ενοικιαστής της Λέσχης οφείλει στον Δήμο 80.000 ευρώ από ενοίκια, πρόστιμα και τέλη, τότε ο Δήμος είναι εκτεθειμένος έναντι των άλλων επιχειρηματιών αλλά κι έναντι των δημοτών που έχουν δώσει «εντολή» στην Δημοτική Αρχή να διαχειριστεί το συγκεκριμένο ακίνητο όχι χαριστικά αλλά αποδοτικά.

Αν πάλι δεν ισχύουν όλα τα παραπάνω, τότε ο Δήμος θα πρέπει να ενημερώσει τους δημότες για την πραγματική κατάσταση που αφορά στη σχέση εκμισθωτή – μισθωτή ώστε και η επιχείρηση να μην υπόκειται σε δυσφήμιση αλλά και οι δημότες να γνωρίζουν ότι πραγματικά συμβαίνει.
Αυτό, δηλαδή στο οποίο πρέπει να δοθεί σαφής απάντηση (χωρίς λογιστικές, διαταξικές και ρητορικές περικοκλάδες διαφυγής από την ουσία του θέματος):
Χρωστά ο επιχειρηματίας της Λέσχης στον Δήμο 80.000 ευρώ ναι ή όχι και γιατί;
Το ερώτημα, εύλογα, θα μπορούσαν να θέσουν και οι δημοτικοί σύμβουλοι στο Συμβούλιο ή στην αρμόδια Δημοτική Υπηρεσία.

Να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο ακίνητο αποτελεί το φιλέτο της πόλης.
Είναι μοναδικό γι’ αυτό και το «ακριβότερο» περιουσιακό στοιχείο του Δήμου κι έτσι πρέπει να το διαχειριζόμαστε.