Το γνωστό επι των ημερών μας προέρχεται από την τουρκική λέξη haraç την αραβική αραβική خراج ή την συριακή (kharāj)
Το χαράτσι αν και ουδέτερο επιβάλεται χωρίς καμμία ουδετερότητα σε άπαντες τους Έλληνες που κάποοτε τόλμησαν να συνδεθούν με το δίκτυο της ΔΕΗ. Πρόκειται για τον σύγχρονο κεφαλικός φόρος που κάποτε οι πρόγονοί μας πλήρωναν στους Οθωμανούς. Οι μη Oθωμανοί υπήκοοι της οθωμανική αυτοκρατορίας ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλουν τον φόρο σε χρήμα, είδος και όχι μόνον… Σήμερα η διαφορά μας είναι ότι ο ταμίας δεν φορά σαρίκι αλλά ψηλό καπέλο και εντός ολίγων ημερών ίσως και κράνος… με λόγχη! Για να τελειώνουμε με το χαράτσι πρέπει να πούμε ότι (μεταφορικά) σημαίνει την αδικαιολόγητα υψηλή φορολογία.

Στην Πελοπόννησο ίσως δεν είμαστε τόσο σκληροί και αντιδραστικοί στο μέτρο, λόγω της προϊστορίας μας. Εδώ πληρώναμε ακόμα και την δεκάτη του μεταξιού που είχαμε ως παραγωγή επι τουρκοκρατίας. Έτσι ενδεχομένως εξηγείται η χαλαρότητα και η λεπτεπίλεπτη… αντιμετώπιση ενός απαράδεκτου, παράνομου και προκλητικού τέλους. Αν δεν αντιδράσουμε παραδειγματικά σε λίγο θα δούμε όχι μόνο το τέλος αλλά και τους τίτλους του τέλους...

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr