Εις το όνομα του πατρός…
Έχετε ακούσει για την περιβόητη ανανέωση στο πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας. Με δεδομένο ότι η μεγάλη πλειοψηφία του υπάρχοντος και ενεργούντος πολιτικού δυναμικού απέτυχε να οδηγήσει τη χώρα σε μια πορεία προοπτικής και ανάπτυξης αναζητούμε τα άλλα πρόσωπα, τα νέα πρόσωπα, τα πρόσωπα που θα κάνουν τη διαφορά…
Πληροφορούμαι ότι η Νέα Δημοκρατία στην προσπάθεια ανανέωσης στις τάξεις των μάχιμων πολιτικών σκέπτεται να «ρίξει» δύο νέους, στην Πελοπόννησο. Συγκεκριμένα στην Κορινθία δραστηριοποιείται ο υιός του αντιπροέδρουΣταύρου Δήμου και στη Μεσσηνία ο υιός του mediαρχη Σταύρου Ψυχάρη. Ίσως τους δούμε σε Εθνικά ή Περιφερειακά ψηφοδέλτια.
Το θέμα είναι αν αυτό εννοούμε εμείς όταν ακούμε για ανανέωση.
Η οικογενειοκρατία έχει στοιχίσει στην Ελλάδα. Δύο - τρία επώνυμα μονοπώλησαν τις τελευταίες δεκαετίες τις τύχες της χώρας. Το να διαδέχεσαι τον πατέρα σου στην πολιτική δεν είναι απαραίτητα κακό, διότι ενδέχεται να είσαι ταλαντούχος και προικισμένος. Αρκεί να μην κουβαλάς μαζί σου παθογένειες και κληρονομιές από το πολιτικό παρελθόν εκείνων που οδήγησαν, είτε με αποφάσεις είτε με παραλείψεις τους, τη χώρα στην σημερινή κατάσταση.
Τα κέντρα εξουσίας της Πολιτικής και των Media έδωσαν εξετάσεις και «κόπηκαν».
Συνεπώς οι γόνοι τέτοιων οικογενειών έχουν έναν επιπλέον φορτίο. Να αποδείξουν ότι δεν είναι φορείς της νοοτροπίας που εγκλώβισε τη χώρα σε στασιμότητα και παρακμή. Πρέπει να αποδείξουν ότι έχουν πολλά περισσότερα προσόντα και δυνάμεις που τους δίνουν δύναμη στις ιδέες και στις αποφάσεις τους. Αν αυτό το καταφέρουν με στάση και δράση πολιτικής καλώς να έρθουν. Σε διαφορετική περίπτωση ας μην επιχειρήσουν τίποτα…
Μπορούν να αρχίσουν δε γνωστοποιώντας τα μικρά τους ονόματα ώστε, στο εξής να τους αναφέρουμε με αυτά και όχι ως υιούς των πατεράδων τους…