Πριν από έναν χρόνο ακριβώς, όλοι αυτοί που σήμερα μας διοικούν υπόσχονταν στους πολίτες τα καλύτερα και τα περισσότερα. Τα προγράμματά τους που αφορούσαν τα έργα και τις υπηρεσίες που θα εξασφάλιζαν τους πολίτες κατέκλυζαν στην κυριολεξία τα δημοσιογραφικά γραφεία των Μέσων Ενημέρωσης.
Δεκάδες φωτογραφίες, εκατοντάδες σελίδες fax, προγράμματα, αφίσες κ.λ.π. Η πίεση που ασκούσαν στον τύπο (κάθε κλάδου) ήταν πολλές φορές ασφυκτική έως κι ενοχλητική. Κάποιοι διέθεταν μάλιστα και τους πόρους εκείνους που θα τους εξασφάλιζαν μόνιμη προβολή προς επίτευξη του σκοπού τους: να πληροφορηθεί ο πολίτης για τις ιδέες και τα προγράμματά τους.

Σήμερα, παρακολουθούμε τους περισσότερους από αυτούς τους υποψήφιους, που τελικά έπεισαν τον πολίτη να τους εμπιστευθεί την τύχη του τόπου του. Φαίνεται ότι έχουν αλλάξει άποψη για την επικοινωνία. Δεν επικοινωνούν όπως τότε. Αντιθέτως έχουν «χαθεί» στα βάθη των διαδρόμων της εξουσίας τους…
Παρόλο που τώρα έχουν και πόρους, και υπαλλήλους και προγράμματα, αδιαφορούν (στην καλύτερη περίπτωση) για την πληροφόρηση του πολίτη.
Έτσι παρατηρούμε ότι δαπανούν δεκάδες χιλιάδες ευρώ, κάθε φορά, για εκδηλώσεις και δραστηριότητες χωρίς την ίδια στιγμή να ενδιαφέρονται για την έγκαιρη και διάχυτη κοινοποίηση αυτών των προγραμμάτων στους πολίτες. Πολλές χιλιάδες ευρώ για εκδηλώσεις που ο πολίτης τις πληροφορείται αφού έχουν γίνει.
Αδιάφοροι κάποιοι άρχοντες, ξέχασαν νωρίς την μέθοδο που είχαν χρησιμοποιήσει κατά κόρον για να εκλεγούν.
Στην περίπτωση της εκλογής τους, που δεν τους ελέγχει άλλωστε κανείς αφού διαχειρίζονται δικά τους χρήματα, έκαναν αυτό που έπρεπε.
Στην περίπτωση της διαχείρισης δημοσίου χρήματος – μέσω των εκδηλώσεων – αφήνουν τον πολίτη να αναζητήσει την πληροφορία…
Κάποιοι μάλιστα, αγγίζοντας επικίνδυνα τα όρια της φαιδρότητας, «λανσάρονται» οι ίδιοι, στα ελάχιστα φιλικά τους ΜΜΕ, και προσπαθούν να ενημερώσουν τον πολίτη για τις εκδηλώσεις που φέρουν έτσι… την «υπογραφή» τους.

Η τακτική και η μέθοδός τους απογοητεύει και κάποιους τους εξοργίζει. Δεν έχουν το δικαίωμα, όταν διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα να κάνουν τέτοια στοιχειώδη λάθη στην επικοινωνία που έχει να κάνει με το δικαίωμα του δημότη στην πληροφόρηση για τα κοινά.

Δεν είναι τυχαίο ότι εκδηλώσεις όπως αυτές που αφορούν στην Ιστορία, στον Πολιτισμό, στον Αθλητισμό, στην Αγροτική Παραγωγή δεν έχουν την στοιχειώδη στρατηγική σχετικά με την προβολή και πληροφόρηση.

Ο τρόπος και η «εδραιωμένη» μέθοδος που εφαρμόζουν κάποιοι άρχοντες – που μέχρι χθες ήταν οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας - για την (προσωπική τους τελικά) προβολή είναι ένα θέμα που αποκαλύπτει και το πολιτικό ήθος τους. Χρησιμοποιούν ισχνή μερίδα των ΜΜΕ, με την οποία αναπτύσσουν σχέσεις συνεχούς «συνεργασίας», κι επιβάλουν ένα ανεπαρκές και αστείο μοντέλο «δημόσιας εικόνας» έχοντας μάλιστα την απαίτηση να το αποδέχεται ο δημότης το 2011.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr