Τη λένε Μαρία και φέρεται ότι είναι Ελληνίδα. Πολιτεύεται και περιφέρεται στους διαδρόμους της Βουλής ως ξένη. Συνωστίζεται κι εξοκείλει αριστερά αλλά ουδέποτε δημοκρατικά. Η αιρετικές απόψεις της εμπεριέχουν μια φασίζουσα πρόκληση με υποψήφιο θύμα έναν ολόκληρο λαό.

Στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης και καταδικασμένης αριστεροσύνης προκαλεί και προσβάλλει το δημόσιο αίσθημα…
Πληγώνει την εθνικοφροσύνη ενός λαού, ο οποίος υπό το βάρος της κρίσης καταφεύγει στη θρησκεία, η ιστορία και παράδοσή του. Και τις τρεις αυτές αξίες προσβάλλει με συνεχιζόμενα κρούσματα προκλήσεων…

Με όλα τα λάθη και τις μαύρες σελίδες ο Έλληνας αποδέχεται ως κολυμβήθρα του μέλλοντός του το παρελθόν του… Άλλωστε σε αυτό τον εξαναγκάζει η ασφυκτική πίεση από ηγήτορες και δυνάμεις άλλου πολιτισμού, ξένου ήθους και αγνώστου πιστεύω…

Εύλογα αναρωτιέται κάποιος ποιο παιχνίδι παίζει αυτή η Μαρία…
Κείστε το στόμα της ρεπού(σ)τη, για την Ελλάδα!

Για κάθε Σμύρνη, για κάθε Σούλι, για την Αρχαία Ελλάδα, για την Ελλάδα του σήμερα και για ότι άλλο "καταστρέφει" στον νοσηρό εγκέφαλό της!