Φοβάμαι πολύ...

Φοβάμαι όταν τιμούν τους ήρωες τους και ξαναζωντανεύουν μίση και πάθη!
Φοβάμαι όταν βαλέδες, ντάμες και ρηγάδες πιστεύουν ότι μπορεί να ηγηθούν…
Φοβάμαι όταν μια γέφυρα αντί να ενώνει διχάζει!
Φοβάμαι όταν όλοι ζητούν «πρώτο τραπέζι πεζόδρομο».
Φοβάμαι όταν έρχεται κύμα προσφύγων…
Φοβάμαι όταν οι μειοδότες του λαού πλειστηριάζουν!
Φοβάμαι όταν δεν ξεχωρίζουμε τον δωρητή από τον ευεργέτη!
Φοβάμαι όταν η ανεργία είναι μόνο ποσοστό…
Φοβάμαι όταν κυνηγούν την πράξη και όχι το κίνητρο και το ποσό της φοροδιαφυγής
Φοβάμαι όταν ο ελεγκτής δεν ελέγχεται!
Φοβάμαι όταν το Εθνικό Σύστημα Υγείας καταρρέει…
Φοβάμαι όταν το Εθνικό Σύστημα Παιδείας καταρρεύσει!
Φοβάμαι όταν μου λένε δεν θα πάρω ποτέ τη σύνταξη που πληρώνω…
Φοβάμαι που φοβάσαι...
Φοβάμαι συνέχεια…
Φοβάμαι πολύ!
Φοβάμαι γιατί όλα αυτά έχουν γίνει για μένα…
Φοβάμαι γιατί όλα αυτά έχουν γίνει χωρίς εμένα…
Φοβάμαι ότι η ιστορία δεν θα με διακρίνει ανάμεσα στους προδότες!
Φοβάμαι πολύ... για να το αφήσω έτσι!