Γράφει ο Μιχαήλ Δ. Αντωνόπουλος*

Όλοι μας γνωρίζουμε τις ολοένα και αυξανόμενες επεμβάσεις στις ράχες και τις κορυφογραμμές των Ελληνικών βουνών.

Από υδρολογική άποψη αυτές συμπίπτουν με τους υδροκριτες που ρυθμίζουν την δίαιτα και γενικά την κατεύθυνση ροής των επιφανειακών υδάτων που τροφοδοτούν μέσω των μικρών η μεγάλων υδατορεματων τους υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες.

Είναι σημαντικό να εστιάσουμε στο γεγονός ότι τα Ελληνικά βουνά έχουν πολλές ιδιαίτερες υδρομορφολογικες τεκτονικές και γεωλογικές συνθήκες.

Οι κατασκευαστικές εργασίες των Α/Γ και των συνοδών τους έργων είναι ιδιαίτερα εκτεταμένες και απαιτούν μεγάλης κλίμακας επεμβάσεις και θεμελίωσης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την εκτροπή η την αδυναμία συλλογής υδάτων που τροφοδοτούν το σύνολο των πηγών που βρίσκονται στα κατάντη και αποτελούν το 80 % των πηγών τροφοδοσίας με καλής ποιότητας νερό για ύδρευση και άρδευση.

Αντιλαμβανόμαστε συνεπώς ότι οποιαδήποτε επέμβαση στην κατεύθυνση ροής και στην κίνηση των επιφανειακών υδάτων, που είναι δεδομένη από την τοποθέτηση των γιγαντο ανεμογεννητριών σε συστοιχίες στην ίδια υδρολογική λεκάνη και στο ίδιο βεβαίως υδατικό σύστημα έχει τεράστιες επιπτώσεις στην δίαιτα αλλά και στην απόληψη στη συνέχεια αυτών των κρίσιμων υδατικών αποθεμάτων.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που μειώνει σε τρομακτικό ποσοστό τα ύδατα προς χρήση στα κατάντη στις πηγές υδροληψίας είναι οι νέες διαδρομές που ακολουθούν αυτά, στην πορεία τους στους μεγάλους υδάτινους αποδέκτες με τελικό προορισμό στη θάλασσα.

Άρα με απλούς επιστημονικούς όρους αυξάνεται η απορροή και μειώνεται η κατεισδυση σε κρίσιμους υδατικούς όγκους των ατμοσφαιρικων κατακρημνισμάτων, που είναι ιδιαίτερα πλούσια στα μεγαλύτερα υψόμετρα λόγω της σημαντικής αύξησης της βροχομετρικης βαθμίδας.οσο ανεβαίνουμε.

Οι επιπτώσεις είναι τεράστιες στο υδατικό δυναμικό προς χρήση ειδικά σε περιόδους λειψυδρίας.

Απλούστατα το νερό ακολουθεί νέες διαδρομές και πηγαίνει ταχύτατα στη θάλασσα από πρίν, δημιουργεί ευκολότερα πλυμμηρες και πολύ μικρότερη εναποθηκευση.

Έχει μεγάλο κόστος στην εθνική οικονομία, τα φράγματα και όλα τα υδροληπτικα έργα κατάντη είναι ελλειματικα και δεν αποδίδουν τούς αναμενόμενους υδατικούς πόρους για τους οποίους σχεδιάστηκαν και δαπανήθηκαν δισεκατομύρια ευρώ.

Το κόστος στην τοπική οικονομία τεράστιο με την ενίσχυση των υποδομών με νέα έργα.

Η τεκμηρίωση όλων αυτών είναι δεδομένη μέσα σε ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες που συνδυάζουν υδρολογικά δεδομένα και η κείμενη νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα αποκλεισμού τέτοιων καταστροφικών ΑΠΕ όπως είναι ένα σημαντικό ποσοστό των αιολικών που με σκανδαλώδη ευκολία τροποποιούν τα υδατικά συστήματα και τις χρήσεις γης παραβαίνοντας την υφιστάμενη κατάσταση αειφορίας των υδατικών διαμερισμάτων σε αρκετές περιπτώσεις.

Σαφώς και υπάρχουν και μπορούν να τεκμηριωθούν ειδικές μελέτες για την άρτια και επιστημονική αποτροπή τους. Εκεί που τα οφέλη είναι μηδαμινά για την τοπική κοινωνία και κυρίως για την Εθνική οικονομία.

Τα έργα κλιματικής προσαρμογής απαιτούν δισεκατομύρια ευρώ και ιδιαίτερα αυτά που έχουν σχέση με την ενίσχυση των υδατικών πόρων όπως φράγματα και πρόσφατα οι ενεργοβορες αφαλατώσεις, άρα ποιός ο λόγος να επιταχύνουμε η να απαξιωσουμε την ύπαρξη τους.

(*) Γεωλόγος - Γεωτεχνικός Περιβάλλοντος M.Sc., Αντιπρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ Πελ. & Δ. Ελλάδος, Πρόεδρος ΑΣ Καλαμάτας, Δημοτικός Σύμβουλος