ΣΠΑΡΤΗ. Κάποτε το λιομάζεμα ήταν μια διαδικασία, κουραστική αλλά όχι βασανιστική. Είχε δε πολλές απολαύσεις που την καθιστούσαν μέρος της καθημερινής παράδοσης και τελικά της κουλτούρας των χωριών της Λακωνίας.

Με άνεση και ασφάλεια οι «επιστάτες» μετρούσαν τα τσουβάλια της ημερήσιας εργασίας και τα τοποθετούσαν είτε στο καλύβι είτε κάτω από την μεγαλύτερη ελιά. Δίπλα τους τα λιόπανα και οι σκάλες. Μόνο το πριόνι κρατούσαν στη ζώνη τους με την επιστροφή.

Σήμερα τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Φόβος, τρόμος, αγωνία, άγχος και ανασφάλεια. Όλα αυτά επεφύλασσε η Ελληνική Πολιτεία στους αγρότες και τους εργάτες γης. Οι οικογένειες που μαζεύουν τις ελιές, ή και τα λιγοστά συνεργεία, τρέμουν στη θέα των "εγκληματιών" που πέφτουν σαν ακρίδα πάνω στους ελαιώνες και κλέβουν ότι βρουν. Τσουβάλια με ελιές, λιόπανα και κυρίως εργαλεία, κινητά κ.λ.π.

Οι εργάτες δεν προλαβαίνουν να αφήσουν τις λανάρες από τα χέρια ή από τα μάτια τους και αυτές εξαφανίζονται… Αν το αυτοκίνητο είναι λίγο πιο μακριά από την ελιά είναι βέβαιον ότι θα το διαρρήξουν οι γνωστοί στην Αστυνομία "εγκληματίες"… Δεν είναι μόνο η οικονομική ζημιά, αφού μόνο μια λανάρα κοστίζει τουλάχιτον 500€. Δεν είναι ότι οι εργάτες ελιάς χάνουν την μέρα της κλοπής που είναι δυσεύρετη. Κυρίως είναι το αίσθημα ανασφάλειας και φόβου που επικρατεί στους «ευλογημένους» κατά τα άλλα ελαιώνες.

Προ ημερών μόνο στους ελαιώνες της Φάριδας εκλάπησαν σε δύο ημέρες 10 λανάρες. Οι Φαρίτες ζητούν από τα καταστηματα πώλησης πίστωση για να πάρουυν νέες ώστε να μην χάσουν τις ημέρες και όταν πουλήσουν το ελαιόλαδο θα ξοφλήσουν...

Ποιος το περίμενε ότι οι «αλήτες» της Ελλάδας θα διαφεντεύουν με αυτόν τον τρόπο ακόμα και τη σοδειά των Ελλήνων αγροτών. "Εγκληματίες" αφού κατορθώνουν να ορίζουν αυτοί τους νόμους, τους κανίνες και τις συνθήκες δουελια΄ς και ζωής... Εγκληματούν σε βάρος της κοινωνίας...

Διαβάστε τι μας είπαν κάποιοι από τους συμπολίτες που είτε έπεσαν θύματα είτε περιμένουν τη σειρά τους:

«Ας έρθουν ο Θανάσης, ο Σταύρος και ο Λεωνίδας στο χωράφι για μία ημέρα, να πάρουν χαμπάρι τι τραβάμε και πόσο πονάμε για το βιός μας… Ας έρθουν μια μέρα από τις 6:30 το πρωί έως τις 5 το απόγευμα…»

«Την επόμενη φορά δεν θα ξαναγοράσω λανάρα… Θα αγοράσω το πιο διαβολεμένο όπλο και όποιον πάρει ο χάρος…»

«Θυμάμαι τον πατέρα του πατέρα μου που νόμιζε ότι μας αφήνει ευλογία… Σήμερα θα "βλέπει" την καντάντια μας και θα μετανιώνει που πάλεψε να τα φυτέψει και πολέμησε για να τα σώσει…Ούτε λάδι για το καντήλι του δεν μου άφησαν»

«Αυτό που γίνεται στα χωράφια μας θάρθει η μέρα που θα το πληρώσουμε όλοι μαζί… Εμείς όμως τι φταίμε;»

«Θα αναγκαστούμε να βγάλουμε περίπολα, έτοιμα για όλα…»